Przebieg miedzy można kwestionować

Tak wynika z treści art. 29 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=E12AEC4F4E126B51A16D9A9A07EC7E89?id=180148]ustawy z 17 maja 1989 roku – Prawo geodezyjne i kartograficzne (tekst jedn. DzU z 2005 r. nr 240, poz. 2027 ze zm., dalej p.g.i.k.)[/link]. [b]Decyzję o rozgraniczeniu nieruchomości wydaje wójt, burmistrz, prezydent miasta.[/b]

W przypadku wydania przez właściwy organ decyzji rozgraniczającej nieruchomości stronie przysługują środki prawne służące jej podważeniu (zmianie). W jakich sytuacjach można je stosować? Co do zasady w trzech: jeżeli rozstrzygnięcie byłoby z punktu widzenia strony niezadowalające; jeżeli decyzja w opinii strony zawierałaby braki, omyłki lub błędy, niemające wpływu na prawa lub obowiązki stron wypływające z tej decyzji (tzw. wady nieistotne); albo zawierałaby wady istotne. W takiej sytuacji stronie przysługują następujące środki prawne:

- gdyby strona była niezadowolona z ustalenia przebiegu granicy, może żądać w terminie 14 dni od dnia doręczenia jej decyzji o rozgraniczeniu nieruchomości przekazania sprawy sądowi;

- w przypadku wystąpienia nieistotnych wad decyzji o rozgraniczeniu nieruchomości – wady te mogą być usunięte w trybie tzw. rektyfikacji decyzji na podstawie przepisów art. 111 § 1 i 113 § 1 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=179D5A31AE8827720801A43088190C41?id=133093]kodeksu postępowania administracyjnego[/link];

- w przypadku wystąpienia istotnych wad decyzji o rozgraniczeniu nieruchomości – wady te mogą być usunięte w trybie zmiany, uchylenia czy stwierdzenia nieważności decyzji.

[srodtytul]Przekazanie sprawy sądowi[/srodtytul]

Rozwiązanie przyjęte w art. 33 ust. 3 p.g.i.k. stanowi wyjątek od konstytucyjnej zasady dwuinstancyjności postępowania, o której mowa w art. 78 Konstytucji RP. W świetle obowiązującego orzecznictwa w tym względzie sprawa o rozgraniczenie nieruchomości rozstrzygnięta ostateczną decyzją może być rozpoznana przez sąd powszechny, jeżeli z żądaniem jej przekazania zwróci się strona niezadowolona z ustalenia przebiegu granicy. W przypadku gdy strona administracyjnego postępowania rozgraniczeniowego kwestionuje decyzję z powołaniem się na okoliczności wymienione w art. 145 § 1 lub 156 § 1 k.p.a., do rozpatrzenia wniosku o wznowienie postępowania lub stwierdzenie nieważności decyzji właściwe są organy administracji publicznej[b] (wyrok Sądu Najwyższego z 9 września 1999 r., sygn. akt III RN 15/99).[/b]

W przypadku złożenia wniosku o przekazanie sprawy sądowi właściwy organ zobowiązany jest dokonać oceny, czy złożone przez stronę odwołanie podlega z powodów merytorycznych pod rozpoznanie przez sąd bądź czy powinno być ono uwzględnione w postępowaniu administracyjnym ze względu na błędy proceduralne.

[srodtytul]Uzupełnienie rozstrzygnięcia...[/srodtytul]

Usunięcie wad nieistotnych decyzji o rozgraniczenie nieruchomości polega na jej uzupełnieniu bądź sprostowaniu. Zależy to od tego, czy wada polega na tym, że decyzja jest niekompletna, czy zawiera inne wady o charakterze nieistotnym.

Zgodnie z art. 111 § 1 k.p.a. strona może w terminie 14 dni od dnia doręczenia lub ogłoszenia decyzji zażądać jej uzupełnienia co do:

- rozstrzygnięcia lub

- pouczenia o środkach prawnych służących stronie w stosunku do wydanej decyzji (odwołanie, powództwo do sądu powszechnego lub skarga do sądu administracyjnego).

Ponieważ art. 111 § 1 k.p.a. w sposób wyczerpujący wymienia elementy, w odniesieniu do których strona może wnosić o ich uzupełnienie, poprawianie innych elementów decyzji poprzez ich uzupełnienie stanowiłoby naruszenie przepisu i byłoby przesłanką do stwierdzenia nieważności takiej czynności.

[ramka][b]Przykład[/b]

Uzupełnienie rozstrzygnięcia może mieć miejsce np. w sytuacji, gdy w postępowaniu o rozgraniczenie nieruchomości nie zostały ustalone wszystkie odcinki granic, a w decyzji nie ma wzmianki o przyczynach tego wyłączenia. Natomiast decyzja będzie wymagała uzupełnienia w zakresie pouczenia o możliwości jej zaskarżenia, w przypadku gdy nie zawiera w ogóle pouczenia o zakresie i trybie jej weryfikacji decyzji lub gdy zamieszczone pouczenie nie zawiera pełnej informacji co do tych środków.[/ramka]

Uzupełnienie decyzji następuje w tej samej formie.[b] Odmowa uzupełnienia rozstrzygnięcia przyjmuje formę postanowienia[/b], na które nie przysługuje zażalenie, lecz jedynie prawo żądania przekazania sprawy sądowi.

[srodtytul]... oraz jego sprostowanie[/srodtytul]

Strona jest uprawniona do żądania sprostowania zamieszczonego w decyzji pouczenia o środkach prawnych służących jej w stosunku do wydanej decyzji, gdy jest ono błędne.

Ponadto, na podstawie art. 113 k.p.a. organ administracji publicznej z urzędu lub na żądanie strony może prostować błędy pisarskie i rachunkowe oraz inne oczywiste omyłki w wydanych przez niego decyzjach.

Rozstrzygnięcie przez organ, który wydał decyzję wniosku o sprostowanie błędów pisarskich i rachunkowych oraz innych oczywistych omyłek występujących w wydanej decyzji, następuje w formie postanowienia, na które nie przysługuje zażalenie. Możliwość żądania dokonania sprostowania decyzji przez organ, który ją wydał, nie jest ograniczona terminem.

[srodtytul]Wznowienie postępowania [/srodtytul]

Odnośnie do wad decyzji wymienionych w art. 145 § 1 k.p.a. (np. brak udziału strony nie z jej winy w postępowaniu, ustalenie istotnych dla sprawy okoliczności faktycznych na podstawie wadliwych danych zgromadzonych w zbiorze geodezyjnym i kartograficznym) mogą one spowodować wzruszalność decyzji. W takiej sytuacji strona jest uprawniona do złożenia wniosku o wznowienie postępowania zakończonego ostateczną decyzją administracyjną. Wszczęte na skutek tego wniosku postępowanie polega na ponownym rozpatrzeniu sprawy w celu sprawdzenia, czy jakaś z jego wad nie wpłynęła na treść rozstrzygnięcia. W wyniku przeprowadzonego w tym trybie postępowania wójt może wydać następujące decyzje:

- o odmowie uchylenia decyzji dotychczasowej, gdy uzna, że nie wystąpiły jakiekolwiek błędy, które stanowiłyby podstawę do merytorycznego rozpoznania sprawy na nowo oraz wydania nowej decyzji;

- o uchyleniu decyzji dotychczasowej, w takiej sytuacji wydaje nowe rozstrzygnięcie;

- o umorzeniu wznowionego postępowania, jeżeli stanie się ono z jakiegokolwiek powodu bezprzedmiotowe.

Ponadto, w przypadku gdy nie jest możliwe uchylenie dotychczasowej decyzji wskutek upływu wskazanego w art. 146 k.p.a. terminu od dnia doręczenia lub ogłoszenia decyzji, a także, gdy w wyniku wznowienia postępowania mogłaby zapaść wyłącznie decyzja odpowiadająca w swej istocie dotychczasowej, wójt może stwierdzić, że wydanie decyzji nastąpiło z naruszeniem przepisów prawa.

[srodtytul]Stwierdzenie nieważności[/srodtytul]

W sytuacji gdy decyzja o rozgraniczeniu nieruchomości jest dotknięta jedną z wad wymienionych w art. 156 § 1 k.p.a. (np. gdy została wydana bez podstawy prawnej lub z rażącym naruszeniem prawa), skutkiem będzie jej nieważność. Stwierdzenie nieważności decyzji ma określone skutki. Mianowicie powoduje uchylenie wszelkich skutków prawnych, jakie powstały od dnia doręczenia lub ogłoszenia nieważnego rozstrzygnięcia. Sprawa wraca do stanu, w jakim znajdowała się przed jego wydaniem.

[ramka][b]Nieodwracalne skutki[/b]

W świetle art. 156 § 2 k.p.a. nie stwierdza się nieważności, gdy decyzja wywołała nieodwracalne skutki prawne lub gdy upłynął wskazany w tym artykule termin od dnia doręczenia lub ogłoszenia decyzji (w odniesieniu do przesłanek stwierdzenia nieważności wskazanych w art. 156 § 1 punkty 1, 3, 4 i 7 k.p.a.).

W świetle orzecznictwa sądowego nieodwracalność skutków prawnych dotyczy następujących sytuacji: