Ulice najdroższe w całym mieście

Wysokie ceny znajdziemy również przy ul. Walecznych, Łowickiej, Słomińskiego, Chodkiewicza, Wyścigowej, Bruna oraz Rozbrat – podaje portal Oferty.net. Tam mkw. mieszkania na rynku wtórnym kosztuje średnio ponad 13 tys. zł.

Edyta Krakowiak z Warszawskiej Giełdy Lokali i Nieruchomości dodaje, że bardzo drogie oferty czekają na klientów na Krakowskim Przedmieściu, przy ul. Niecałej, Podchorążych i w al. Przyjaciół.

– Do tego należy też doliczyć ul. Parkową, gdzie ceny sięgają 17 – 23 tys. zł za mkw., w zależności od stanu mieszkania – zauważa Ewa Orłowska z agencji Polanowscy Nieruchomości.

[srodtytul]Drogie oferty[/srodtytul]

Zdaniem Waldemara Oleksiaka z agencji nieruchomości Emmerson oferty o średniej cenie ponad 11 tys. zł za mkw. stanowią zaledwie ok. 6 proc. całej warszawskiej podaży.

Z drugiej strony nie są też szczególnie rozchwytywane, bo bywa, że ich sprzedaż ciągnie się latami.

– Właściciele tak drogich mieszkań nie zawsze są skłonni do obniżek. A z uwagi na wciąż trwający kryzys nawet najbogatsi są ostrożni przy wydawaniu pieniędzy – twierdzi Krakowiak.

Ewa Orłowska dodaje, że wiele zależy od wielkości lokum. – Przy dużych powierzchniach sprzedawcy czasem przewidują obniżki, nawet do 10 – 12 proc., dla tzw. poważnych klientów. Natomiast mniejsze lokale sprzedają się szybciej, więc na bonifikatę w tym przypadku trudno liczyć – tłumaczy Orłowska

Do biur pośredników trafiają niemal pojedyncze oferty z „najdroższych” ulic. – Dziś np. mamy na sprzedaż zaledwie kilka takich lokali – 96-metrowe w stanie deweloperskim przy ul. Biały Kamień za 16,8 tys. zł za mkw., 100-metrowe, przy ul. Klonowej, obok al. Szucha, również w stanie deweloperskim, za 18 tys. zł za mkw. i przy ul. Kruczkowskiego o pow. 120 mkw., wykończone w wysokim standardzie. za 17,5 tys. zł za metr – wylicza Krakowiak.

Nawet przy tych najdroższych ulicach na klientów czeka niejednorodna oferta. Z reguły nowoczesne apartamentowce lub odrestaurowane kamienice z lat przedwojennych, czasem nawet z początków XX wieku, często sąsiadują z dość zaniedbanym budownictwem i otoczeniem. Nierzadko jednak nowe apartamentowce mogą wpływać na średnią cenę, jeśli oferta z danej ulicy jest niewielka.

[srodtytul]Tańsze propozycje[/srodtytul]

– Należy więc mówić nie o najdroższych ulicach, lecz o dzielnicach. Atrakcyjność dzielnic bardziej wynika z dogodnego położenia niż standardu czy infrastruktury, której jakość budzi zastrzeżenia w wielu miejscach Warszawy. Pojedyncze budynki to tylko enklawy luksusu, które nie wpływają bezpośrednio na cenę okolicznych nieruchomości. Żeby tak się stało, ulica powinna stanowić spójną całość pod względem urbanistycznym, architektonicznym i mieć podobną infrastrukturę – tłumaczy Oleksiak. Dodaje, że ten warunek spełniają zaledwie cztery ulice w Warszawie: Biały Kamień i al. Szucha oraz al. Róż i Przyjaciół.

Np. przy ul. Bruna, jak podaje Edyta Krakowiak, średnia cena mieszkań z okresu PRL wynosi ok. 8 – 9 tys. zł za mkw., natomiast w zespole apartamentów z 2008 r.: 14 – 18 tys. zł za każdy metr.

Z kolei przy ul. Łowickiej mieszkania w kamienicach z cegły z lat 1930 – 1960 kosztują ok. 9,5 – 10 tys. zł za mkw., natomiast w nowych apartamentowcach wybudowanych po 2003 r. – od ok. 13,5 do 17 tys. zł za mkw.

– Przy Tamce można kupić mieszkanie do remontu, w kamienicy, za 10 tys. zł za metr, a przy ul. Słomińskiego nawet za 8,8 tys. zł za mkw. Ale są to duże, ponad 100-metrowe lokale – mówi Ewa Orłowska.

[ramka][srodtytul]Oferty od pośredników[/srodtytul]

[b]Średnie ofertowe ceny mieszkań z najdroższych warszawskich ulic (w tys. zł za mkw.)[/b]