Zgodnie z przepisami z 2006 r. zwolnienie było dozwolone, jeżeli obdarowany będzie zamieszkiwać w lokalu przez pięć lat. Termin ten liczy się od dnia złożenia zeznania podatkowego, jeżeli obdarowany w lokalu już mieszkał w chwili złożenia zeznania, albo pięć lat od dnia zamieszkania, jeżeli zamieszka w ciągu roku od dnia złożenia zeznania podatkowego. Jednak w przypadku darowizn nieruchomości dokonanych przy udziale notariusza (czyli w akcie notarialnym) nie ma obowiązku składania zeznania. Pojawia się zatem wątpliwość, jak rozumieć wspomniany przepis: można twierdzić, że w tym wypadku ze złożeniem zeznania, o jakim mowa w przepisie, można utożsamiać moment pobrania podatku lub zastosowania zwolnienia z podatku przez notariusza.

Zakładając, że czytelniczka rzeczywiście sprzeda mieszkanie przed upływem pięciu lat, pojawia się kwestia sposobu liczenia podatku. Moim zdaniem ponownie musimy się tu odwołać do przepisów z 2006 r. – nie tylko ze względu na wspomniany już przepis przejściowy, ale także konstrukcję zwolnienia obowiązującego w 2006 r. (polegało ono na wyłączeniu określonej wartości z podstawy opodatkowania). Oznacza to, że podstawą opodatkowania będzie wartość mieszkania z dnia darowizny, a podatek będzie liczony według stawek obowiązujących w tym okresie.

Jest jednak sposób na jego uniknięcie: należy nabyć kolejny lokal w ciągu sześciu miesięcy od dnia zbycia, samo zaś zbycie powinno być uzasadnione „koniecznością zmiany warunków mieszkaniowych”. Trudno stwierdzić, czy w przypadku czytelniczki można mówić o takiej sytuacji – pytanie nie przedstawia powodów nabycia nowego mieszkania.

Pytania do ekspertów można przysyłać na adres: [mail=nieruchomosci@rp.pl]nieruchomosci@rp.pl[/mail]