Na podstawie otrzymanych danych można określić optymalną grubość termoizolacji zapewniającą uzyskanie normowego współczynnika przenikania ciepła. Z obliczeń wynika, że wystarczającą grubością termoizolacji jest  7 cm.

Należy jednak pamiętać, że w tym przypadku obliczenia dotyczą tylko przegrody zewnętrznej, nie uwzględniają zaś np. strat ciepła. Takie kompleksowe obliczenia, po dokładnej analizie całego budynku, w tym systemów grzewczych, wykonuje się podczas tzw. audytu energetycznego budynku.

Dlatego też w opisanym przypadku zalecałbym większą grubość termoizolacji, na poziomie 10 cm. Taka grubość termoizolacji tylko nieznacznie wpłynie na powiększenie kosztów, a zapewni uzyskanie współczynnika przenikania ciepła U = 0,24 W / m2 x K, co z dużym zapasem spełnia graniczny współczynnik przenikania ciepła Umax = 0, 3 W / m2 x K.

Ponieważ w konstrukcji ściany zastosowana zastała paroprzepuszczalna cegła drążona Proton 42,5,  konsekwentnie należy zastosować pozostałe materiały o wysokiej paroprzepuszczalności, a więc wewnątrz tynki cementowo-wapienne, a na zewnątrz  paroprzepuszczalny system ociepleń oparty na wełnie lub perforowanych płytach styropianowych.

Jeśli chodzi o termoizolację fundamentów, to do istniejącej już 10-cm termoizolacji poziomej  podłogi na gruncie, rekomendowałbym jeszcze 10 cm termoizolacji ze styropianu. Należy to jednak dokładnie sprawdzić pod kątem istniejących już warstw, jak również warunków panujących w budynku.