– Forteca i towarzyszące jej miasto, które zostało zidentyfikowane jako starożytne Tharu, leży na półwyspie Synaj, trzy kilometry na północ od dzisiejszego miasta Quattara – powiedział Agencji Reutera kierujący pracami Mohamed Abdel Maksoud.
Starożytne miasto umiejscowione zostało na początku drogi łączącej Dolinę Nilu z Lewantem (krajami leżącymi na azjatyckim wybrzeżu Morza Śródziemnego). Archeolodzy pracowali w tym miejscu od 1986 roku, ale dopiero teraz znaleźli inskrypcje pozwalające zidentyfikować to miejsce.
Napisy wymieniają imiona trzech faraonów. Pierwszy z nich to Tutmozis II, który rządził około 1512 r. p.n.e. i zbudował instalacje wojskowe wzdłuż drogi. Pozostali to Seti I oraz jego syn Ramzes II. Rządzili Egiptem od 1318 p.n.e do 1237 p.n. e.
Archeolodzy odkopali resztki murów obronnych zbudowanych z cegły mułowej w okresie panowania Ramzesa II. Budowla miała 500 metrów długości i 250 szerokości. Wieże wznosiły się na wysokość czterech metrów.
Wstępne badania miejsca potwierdziły, że fort był główną kwaterą egipskiej armii od czasów Nowego Państwa aż do okresu ptolemejskiego. Nowe Państwo weszło na arenę dziejów ok. roku 1570 p.n.e., okres ptolemejski zakończył się zaś w roku 30 p.n.e. wraz ze śmiercią Kleopatry, ostatniego faraona Egiptu.
