Z tego artykułu dowiesz się:
- Jakie znaczenie miała południowa Afryka w ewolucji Homo sapiens?
- Na czym polegały największe dotychczasowe badania starożytnego afrykańskiego DNA?
- Jakie genetyczne zmiany u starożytnych mieszkańców południowej Afryki badano?
- Czym różnią się nowe badania od wcześniejszych teorii o pochodzeniu Homo sapiens?
Badanie, którego wyniki opublikowano 3 grudnia w czasopiśmie naukowym „Nature”, przeprowadzili genetycy populacyjni z Uniwersytetu w Uppsali w Szwecji oraz archeolog kognitywny z Uniwersytetu w Johannesburgu w RPA. Zespołem kierował Mattias Jakobsson, profesor genetyki na Uniwersytecie w Uppsali.
Południowa Afryka mogła odegrać znaczącą rolę w ewolucji Homo sapiens
Nowe badania wykazały, że ważne – a jednocześnie nierozpoznane wcześniej – zmiany genetyczne wspólne dla wszystkich starożytnych i współczesnych Homo sapiens, rozprzestrzeniły się w Afryce ponad 300 000 lat temu. Następnie ewolucja człowieka uległa regionalnym zmianom. Starożytni mieszkańcy południowej Afryki rozwinęli imponujący zestaw zmian genetycznych, w dużej mierze niezależnie od ludzi zamieszkujących inne części kontynentu. Proces ten trwał do ostatnich kilku tysiącleci.
Dowody na długotrwałą izolację prehistorycznej populacji południowej Afryki mogą świadczyć o dużym znaczeniu tego regionu w ewolucji Homo sapiens.
Nowe badania zaprzeczają jednocześnie jednej z popularnych teorii na temat miejsca pochodzenia naszego gatunku, według której Homo sapiens wyewoluował we wschodniej Afryce i rozprzestrzenił się na południe dopiero około 50 000 lat temu. Różnią się także od wyników wcześniejszych badań lingwistycznych, archeologicznych i niektórych wcześniejszych badań genetycznych. Tamte badania dowodziły, że współcześni mieszkańcy południowej Afryki z plemion Khoe i San są potomkami niegdyś szeroko rozprzestrzenionej populacji, zamieszkującej większą część południowej, wschodniej i północno-wschodniej Afryki.