Od lutego pracodawcy o połowę krócej wypłacają wynagrodzenie chorobowe pracownikom po 50. roku życia. Zmianę art. 92 kodeksu pracy przyniosła ustawa z 19 grudnia 2008 r. o zmianie[link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=296887] ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw (DzU nr 6, poz. 33)[/link].
Jeśli zachoruje podwładny, który ukończył 50 lat (chodzi o niezdolność do pracy przypadającą po roku kalendarzowym, w którym pracownik ukończył 50. rok życia), to pracodawca wypłaca mu wynagrodzenie chorobowe przez 14 dni w ciągu roku kalendarzowego. Gdy cho- ruje młodszy – przez 33 dni. W tym czasie podwładny zachowuje prawo do 80 proc. swojego przeciętnego wynagrodzenia, chyba że przepisy wewnątrzzakładowe przewidują korzystniejsze zasady albo chodzi o niezdolność spowodowaną wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową.
[srodtytul]Zasiłek 70 proc.[/srodtytul]
Jeśli choroba trwa dłużej, to wypłatę przejmuje ZUS, przekazując zasiłek chorobowy na podstawie [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=176768]ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (DzU z 2005 r. nr 31, poz. 267 ze zm.)[/link].
Miesięczny zasiłek chorobowy na podstawie art. 11 ust. 1 i 1a tej ustawy wynosi 80 proc. podstawy wymiaru (zasadniczo – przeciętnego wynagrodzenia danej osoby wypłaconego za ostatnie 12 miesięcy). Z tym że za okres pobytu w szpitalu jest on wypłacany w niższej kwocie, bo 70 proc. tej podstawy.