Na zakup ziemi zgodę daje rada gminy

W jaki sposób gmina może pozyskać atrakcyjne inwestycyjnie tereny, jeżeli nie posiada takich w należącym do niej zasobie nieruchomości komunalnych?

Publikacja: 30.09.2009 07:38

Red

[b]Odpowiada Bogusław Dziadkiewicz, radca prawny:[/b]

Jeżeli gmina nie posiada atrakcyjnych dla inwestorów terenów, to zawsze może takie nabyć. [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=A9AD9C231B5B5E6ECA40F84576EECAC6?id=175872]Przepisy z 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn. DzU z 2004 r. nr 261, poz. 2603 ze zm.)[/link] nie regulują procedury nabycia nieruchomości. Mówią jedynie o zasadach związanych ze zbyciem, określając między innymi obowiązek stosowania przetargu i sposób jego przeprowadzenia czy obowiązkową wycenę. Przy nabyciu nieruchomości ustawodawca milczy na powyższy temat. Jedynie ze względu na przepisy regulujące prowadzenie prawidłowej gospodarki finansami publicznymi zasadne byłoby sporządzenie operatu szacunkowego i nabycie nieruchomości za cenę nie wyższą niż określona przez taki operat.

Pamiętać również należy o art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. a [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=E64A604F2C4EB10A27EF2E584EAF05E8?id=163433]ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. DzU z 2001 r. nr 142, poz. 1591 ze zm.)[/link]. Zgodnie z jego treścią do wyłącznej właściwości rady gminy należy podejmowanie uchwał w sprawach majątkowych gminy przekraczających zakres zwykłego zarządu, dotyczących m.in. zasad nabywania przez gminę nieruchomości. Z powyższego przepisu wynika, że w przypadku braku uchwały określającej zasady gospodarowania gminnymi nieruchomościami nabycie np. gruntów wymaga wyrażenia przez radę zgody w indywidualnej uchwale.

Innym sposobem jest połączenie poszczególnych terenów w jedną działkę lub kilka działek. W tym celu należy zastosować przepisy o scalaniu i podziale nieruchomości. Decyzja w tej sprawie powinna zapaść na etapie opracowywania planu miejscowego. Jak bowiem wynika z art. 22 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=DB6F90EE0C5ED9E46EECA7B20D1A60B8?id=169354]ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (DzU nr 80, poz. 717 ze zm.)[/link], jeżeli plan miejscowy obejmuje obszary wymagające przeprowadzenia scaleń i podziałów nieruchomości, to rada gminy, po jego uchwaleniu, podejmuje uchwałę o przystąpieniu do scalenia i podziału nieruchomości.

Procedurę tę przeprowadza się zgodnie z przepisami działu III, rozdziału 1 i 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami.

[b]Jakie są zasady i cel tworzenia studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy?[/b]

Po pierwsze stwierdzić należy, że jest to dokument poprzedzający wykonanie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. W studium formułuje się zasady polityki przestrzennej miasta, wsi, jednostki osadniczej oraz integruje dokumenty programowe i wizje związane z jej rozwojem gospodarczym i społecznym.

Formy zapisu graficznego, tekstowego i tabelarycznego studium mają służyć technikom promocji walorów jednostki osadniczej kraju i za granicą.

Zakres informacji, jakie należy wziąć pod uwagę przy opracowywaniu tego dokumentu, określa ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Zgodnie z jej art. 10 w studium uwzględnia się uwarunkowania wynikające w szczególności z:

- dotychczasowego przeznaczenia, zagospodarowania i uzbrojenia terenu,

- stanu środowiska, w tym stanu rolniczej i leśnej przestrzeni produkcyjnej, wielkości i jakości zasobów wodnych oraz wymogów ochrony środowiska, przyrody i krajobrazu kulturowego,

- potrzeb i możliwości rozwoju gminy,

- stanu prawnego gruntów,

- występowania obiektów i terenów chronionych, obszarów naturalnych zagrożeń geologicznych, udokumentowanych złóż kopalin oraz wód podziemnych,

- stanu systemów komunikacji i infrastruktury technicznej, w tym stopnia uporządkowania gospodarki wodno-ściekowej, energetycznej oraz gospodarki odpadami,

- zadań służących realizacji ponadlokalnych celów publicznych.

[b]Jakie są podobieństwa i różnice pomiędzy studium a planem zagospodarowania przestrzennego gminy?[/b]

Co do zasady stwierdzić należy, że różnice proceduralne są niewielkie. Inicjatywa do podjęcia prac nad planem i studium należy do rady, prace nad ich opracowaniem prowadzi wójt (burmistrz, prezydent miasta). Obydwa dokumenty wymagają przeprowadzenia uzgodnień i podlegają opiniowaniu przez wymienione w ustawie podmioty (jest ich ponad 30).

Zarówno studium, jak i plan należy przed uchwaleniem wyłożyć w urzędzie gminy w celu przeprowadzenia nad nim debaty publicznej, w czasie której wójt określa podmioty mogące wnosić uwagi do projektów tych dokumentów. Zaznaczyć w tym miejscu trzeba, że ogłoszenie o udostępnieniu projektu planu do wglądu podaje się do publicznej wiadomości na co najmniej siedem dni przed datą jego wyłożenia w urzędzie. W przypadku studium obowiązuje dłuższy, bo 14-dniowy, termin. Obydwa dokumenty są uchwalane przez radę.

Podstawowa różnica pomiędzy studium a planem jest jednak taka, że o kształcie planu rozstrzyga treść studium, które jest swego rodzaju dokumentem kierunkowym. Plan zagospodarowania przestrzennego ma również inny charakter. Jest to bowiem akt prawa miejscowego. Jego przepisy obowiązują powszechnie na terenie danej gminy. Mogą być podstawą do wydawania decyzji administracyjnych, np. pozwoleń na budowę.

Pamiętać również należy, że przystępując do sporządzenia planu miejscowego, wójt (burmistrz, prezydent miasta) ma obowiązek opracowania dokumentu określającego skutki finansowe jego uchwalenia.

Plan miejscowy podlega publikacji we właściwym wojewódzkim dzienniku urzędowym. Jego przepisy stają się obowiązującym prawem nie wcześniej niż po 30 dniach od dnia ogłoszenia.