To pierwszy album po śmierci keyboardzisty Andy’ego Flechera. Przynosi imponujące połączenie mięsistego, industrialnego brzmienia, jakiego nie wyprodukowałaby żadna inna muzyczna fabryka poza Depeche Mode - z motywami, które przywołują akordy new romantic i cold wave z lat 80-tych.
Tematyka kilku utworów, podobnie jak pierwszego singla „Ghosts Again", koncentruje się wokół śmierci, zaś Martin Gore z myślą o płycie wymyślił kosmiczne brzmienie, wprowadzające aurę świeckiej mszy, jak choćby w kompozycji „Soul with Me”, w której również śpiewa o pogodnym odejściu w świetle, w asyście aniołów. To brzmienie powraca w finałowym „Speak to Me".
Czytaj więcej
"'Ghosts Again" to nowy singiel Depeche Mode, zapowiadający album "Memento Mori", która ukaże się...
Kompozycje śpiewane przez Dave’a Gahana są bardziej mroczne, ale też mówią o szukaniu nadziei, życiowych partnerów w miłości, nawet jeśli trzeba się z nimi docierać przez lata.
Na płycie zwraca również uwagę „My Favourite Stranger", psychodeliczna elektronika o sobowtórze. „Don't Say You Love Me" to niesamowity elektroniczny walc w aurze kinowych hitów o Jamesie Bondzie. Przebojowe jest „People Are Good". I najważniejsze: tej płyty trzeba słuchać w dobrej jakości.
