Powtórka z rozrywki

Co nas spotkało w polskiej literaturze przez ostatni rok? Albo czy spotkało nas coś, czego nie było rok lub dwa lata temu?

Publikacja: 17.12.2018 17:02

„Nad Zbruczem” Wiesław Helak (Arcana) O Kresach napisano już tak wiele książek, że niektórzy odczuwa

„Buran” Wojciech Górecki (Czarne) Turkmenistan, Tadżykistan, Kirgizja – kogo interesują dawne sowiec

„Królestwo” Szczepan Twardoch (Wydawnictwo Literackie) Jeden z najzdolniejszych pisarzy w Polsce pos

„Toksyna” Sławomir Jastrzębowski (Świat Książki) Były naczelny „Super Expressu” chciał rozgonić nudn

„Czerwony pająk” Katarzyna Bonda (Muza) „Wszystko ma swój koniec” – głosi podtytuł ostatniej części

„Herbert”, tom 1 i 2 Andrzej Franaszek (wyd. Znak) Swą biografią Czesława Miłosza z 2011 r. Andrzej

1/6

„Nad Zbruczem” Wiesław Helak (Arcana) O Kresach napisano już tak wiele książek, że niektórzy odczuwali wręcz przesyt tematem. Tymczasem powieść Wiesława Helaka przekonuje, że można opowiadać o nich w nieskończoność.

Foto: materiały prasowe

„Buran” Wojciech Górecki (Czarne) Turkmenistan, Tadżykistan, Kirgizja – kogo interesują dawne sowieckie republiki w Azji Środkowej? Wojciech Górecki udowadnia, że nie ma narodów bez fascynującej historii. Są tylko niezdolni reporterzy.

Foto: materiały prasowe

„Królestwo” Szczepan Twardoch (Wydawnictwo Literackie) Jeden z najzdolniejszych pisarzy w Polsce postanowił zostać także pisarzem najpopularniejszym. Czasami tych dwóch rzeczy nie da się pogodzić, a twórca tylko rozmieni się na drobne. Co dalej? Prequel „Królewięta”?

Foto: materiały prasowe

„Toksyna” Sławomir Jastrzębowski (Świat Książki) Były naczelny „Super Expressu” chciał rozgonić nudne towarzystwo literatów i dać popalić swym debiutem „krytykom eunuchom”. Wciąż ma szansę na nagrodę Literackiego Dzbana 2018.

Foto: materiały prasowe

„Czerwony pająk” Katarzyna Bonda (Muza) „Wszystko ma swój koniec” – głosi podtytuł ostatniej części tetralogii pod groźnie brzmiącym tytułem „Cztery żywioły Saszy Załuskiej”. I dobrze, bo piąty i szósty żywioł, których zabrakło autorce, to umiar i skromność.

Foto: materiały prasowe

„Herbert”, tom 1 i 2 Andrzej Franaszek (wyd. Znak) Swą biografią Czesława Miłosza z 2011 r. Andrzej Franaszek pokazał, że jak za coś się weźmie, nie pominie żadnych szczegółów, także tych drażliwych. Na taką biografię Zbigniewa Herberta czekaliśmy.

Foto: materiały prasowe

Marcin Kube

Dostaliśmy tuzin lepszych i gorszych biografii – m.in. Góreckiego, Kantora, Kuronia, Jarockiego. Do wyboru, do koloru, a tylko biografii kobiet jak na lekarstwo. I choć udał się Magdalenie Grzebałkowskiej „Komeda", a Aleksandrowi Kaczorowskiemu „Ota Pavel", to chyba tylko „Herbert" Andrzeja Franaszka był wydarzeniem porównywalnym do ubiegłorocznego „Gombrowicza" Klementyny Suchanow.

Co jeszcze? Kolejne kryminały solidnych jak zawsze Marka Krajewskiego, Mariusza Czubaja, Wojciecha Chmielarza oraz długich zastępów aspirujących do ich poziomu średniaków i niemałej liczby grafomanów.