Anką została, by odróżnić się od pisarki Anny Kowalskiej, przyjaciółki Marii Dąbrowskiej. Urodziła się w 1932 roku w Sosnowcu. Z wykształcenia była polonistką – w 1955 roku skończyła filologię polską na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim.
Jako poetka zadebiutowała w czasie studiów, publikując wiersze w dzienniku “Słowo Powszechne”. Od 1956 roku mieszkała w Warszawie, gdzie rozpoczęła karierę dziennikarską. Początkowo pracowała jako korektorka, a potem redaktorka w wydawnictwie PAX. Należała do KOR, gdzie m.in. redagowała “Komunikat” i brała udział w pracach tzw. Komisji redakcyjnej. – Cieszę się, że starczyło mi wówczas odwagi, by przystąpić do KOR – wspominała w 2001 roku w magazynie “Rzeczpospolitej”. – Choć wydawało się, że wylądujemy w więzieniu. Człowiek się narażał, nie dojadał i nie dosypiał, ale miał luksusowe poczucie, że postępuje w stu procentach słusznie.
Więzienie jej nie ominęło. Była internowana w obozie w Gołdapi, a potem w Darłówku od 13 grudnia 1981 roku do 1 czerwca 1982 roku. Wyszła po amnestii. Ciężko chora trafiła na leczenie do Francji. Po powrocie przeszła na emeryturę.
Współpracowała z pismami “Puls”, “Zapis”, “Biuletyn Informacyjny” oraz z paryską “Kulturą”. Napisała tomiki wierszy “Credo najmniejsze”, “Psalm z doliny”, “Spojrzenie”. “Wiersze z obozu internowanych” opublikowano w drugim obiegu, a “Racja stanu” została wydana nakładem podziemnego wydawnictwa “Solidarności Walczącej”.
W dorobku ma też jedną powieść – obyczajową historię o miłosnym trójkącie zatytułowaną “Pestka”. Książka przetłumaczona została na pięć języków. Jej luźną adaptację w 1995 roku przeniosła na ekran Krystyna Janda. Reżyserka zagrała główną rolę, a partnerowali jej Daniel Olbrychski i Anna Dymna.
