Aktualizacja: 20.02.2012 16:16 Publikacja: 20.02.2012 16:03
Foto: materiały prasowe
Rewolucja tunezyjska, demonstracje w Maroku, Strefa Gazy czy wiosna arabska. Czy ktoś, kto nie czytał ani nie słuchał newsów ze świata i nie zna świata arabskiego, zrozumie go po przeczytaniu reportaży?
Jerzy Haszczyński:
Mam nadzieję, bo pisałem je właśnie z takim dziennikarskim założeniem, że czytelnik nie wie nic albo prawie nic o politycznych czy nawet geopolitycznych aspektach w Egipcie, Libii, Jemenie czy Tunezji. To zbiór reportaży z ośmiu krajów, z wyjazdów w ciągu czterech lat. Ostatni powstał już wtedy, gdy świat arabski wstrząsany był rewolucjami.
To pierwszy w Polsce zbiór reportaży o tej tematyce. Ta opisana w „Moim bracie..." Tunezja czy Maroko odbiegają od szlaków turystycznych.
Całkowicie. Bo wszystkie spotkania odbywają się poza głównymi miastami, poza szlakami. Mówię nie o zabytkach, a o polityce czy nawet geopolityce z punktu widzenia na przykład Bractwa Muzułmańskiego, uczniów jemeńskiej szkoły dżihadu czy irańskich feministek. Oddaję atmosferę czasu, który się nie powtórzy.
Bywało niebezpiecznie?
Jak wiadomo, to, czy czujemy się niebezpiecznie, rozgrywa się głównie w naszych głowach. Nikt nie podrzynał mi gardła i nie celował w głowę. Nie pretenduję do tytułu Rambo. Ale dwa razy czułem strach. W Libii, gdy trafiliśmy pod ostrzał. I w Jemenie, gdzie mogło mi się wydawać, ale nie mam takiej pewności, że uczestniczyłem w próbie porwania.
Kiedy nieznajomość arabskiego zaczyna przeszkadzać?
Gdy nie można już się ograniczać do miejsc, które same wyciągają ręce w kierunku Zachodu. Gdy chce się sięgnąć głębiej. W Tunezji czy Maroku rozmawialiśmy po francusku, w Egipcie po angielsku. W Libii najbardziej brakowało mi znajomości arabskiego i czytania od prawej do lewej. Już przy granicy z Libią były rejony, w których nie dało się rozpoznać nazwy hotelu.
Stąd później wyjazd do Maroka do szkoły i liczenie kobiet na ulicy – osobno tych w hidżabach i tych z odkrytymi włosami...
No tak, to był jeden ze sposobów nauki. Liczenie jest stosunkowo proste, ale na pewno daleko mi wciąż do znajomości języka.
rozmawiała Izabela Kraj
Promocja książki „Mój brat obalił dyktatora" jutro o godz. 19, klub Wrzenie Świata, ul. Gałczyńskiego 7, Warszawa.
© Licencja na publikację
© ℗ Wszystkie prawa zastrzeżone
Źródło: Życie Warszawy
Rewolucja tunezyjska, demonstracje w Maroku, Strefa Gazy czy wiosna arabska. Czy ktoś, kto nie czytał ani nie słuchał newsów ze świata i nie zna świata arabskiego, zrozumie go po przeczytaniu reportaży?
Środowisko kultury żegna Stanisława Tyma, odbiorcy jego filmów, sztuk, felietonów nie mogą się pogodzić ze śmiercią artysty. Warto przypomnieć jego związki z naszą gazetą.
Całe dakady dla recepcji Franza Kafki zostały stracone – mówi Reiner Stach, autor trzytomowej biografii autora „Procesu”.
W zamkowych Arkadach Kubickiego w czwartek rozpoczęły się Targi Książki Historycznej, organizowane przez Fundację Historia i Kultura.
„Rozdroże kruków" to zapowiadana na 29 listopada nowa część przygód Geralta. Książka, którą wyda SuperNOWA, jest zaskakującym prequelem. Fragment poznali już czytelnicy „Nowej Fantastyki”.
Bank wspiera rozwój pasji, dlatego miał już w swojej ofercie konto gamingowe, atrakcyjne wizerunki kart płatniczych oraz skórek w aplikacji nawiązujących do gier. Teraz, chcąc dotrzeć do młodych, stworzył w ramach trybu kreatywnego swoją mapę symulacyjną w Fortnite, łącząc innowacyjną rozgrywkę z edukacją finansową i udostępniając graczom możliwość stworzenia w wirtualnym świecie własnego banku.
„Niewygodna” Patrycji Volny, córki „barda Solidarności”, to oskarżenie rzucone słynnemu ojcu, ale i innym mężczyznom z życia modelki, wokalistki, aktorki.
„Ilustrownik. Przewodnik po sztuce malarskiej” Grażyny Bastek jest publikacją unikatową. Daje wiedzę i poczucie, że warto ją zgłębiać.
Cenię historie grozy z morałem, a filmowy horror „Substancja” właśnie taki jest, i nie szkodzi, że przesłanie jest dość oczywiste.
Arabscy najeźdźcy byli zdumieni ogromem Aleksandrii, wspaniałością jej budowli, rozmiarami bram i fortyfikacji. Ujrzeli wyniosłe kolumny i imponujące obeliski, podziwiali katedrę św. Marka i latarnię Faros, która jakby unosiła się na falach
Lekceważący stosunek Geralta do mamony, odziedziczony chyba po Philipie Marlowe, jest nierealistyczny i niestosowny. Wiedźmin to bowiem niesłychanie ryzykowna profesja. Może czas pomyśleć o ubezpieczeniu?
Amerykańscy jurorzy docenili historię polskiego producenta ciężarówek.
Środowisko kultury żegna Stanisława Tyma, odbiorcy jego filmów, sztuk, felietonów nie mogą się pogodzić ze śmiercią artysty. Warto przypomnieć jego związki z naszą gazetą.
„Psy gończe” Joanny Ufnalskiej miały wszystko, aby stać się hitem. Dlaczego tak się nie stało?
Choć nie znamy jego prawdziwej skali, występuje wszędzie i dotyka wszystkich.
Masz aktywną subskrypcję?
Zaloguj się lub wypróbuj za darmo
wydanie testowe.
nie masz konta w serwisie? Dołącz do nas
