Robert Littell, który kilka miesięcy temu obchodził 80. urodziny, był przez wiele lat zagranicznym korespondentem m.in. „Newsweeka" specjalizującym się w sprawach związanych ze Związkiem Radzieckim i z krajami Bliskiego Wschodu. W młodości służył w marynarce wojennej.
Doświadczenie pisarskie Littella i bogata wiedza z zakresu tematyki zimnej wojny pozwoliły mu zaistnieć jako autorowi thrillerów szpiegowskich.
W latach 90. przetłumaczone na polski zostały jego trzy powieści: „Amator", „Zdrada Lewintera" oraz „Operacja Ironweed". W ostatnim czasie wydawnictwo Noir sur Blanc opublikowało jego najnowsze powieści – „Młodego Philby'ego" o szpiegu grającym na wiele frontów, a także „Epigram na Stalina" opowiadający o prześladowaniu Osipa Mandelsztama, poety zgnębionego w sowieckiej Rosji.
Syn Roberta Littella poszedł w ślady ojca i również został pisarzem. To Jonathan Littell, autor jednej z najgłośniejszych powieści XXI w. – „Łaskawe".
Mimo zaawansowanego wieku Robert Littell nie odcina kuponów od swoich najlepszych książek szpiegowskich, tylko ciągle próbuje nowych gatunków. We „Wrednym typie" odwołuje się do czarnego kryminału, którego najsłynniejszym przedstawicielem do dziś pozostaje Raymond Chandler, który stworzył archetyp bohatera powieści noir – Philipa Marlowe'a.
Lemuel Gunn, jak przystało na prywatnego detektywa, bliskiego krewnego Philipa Marlowe'a, ma cięty język, sarkastyczne dowcipy i nie wierzy w nic poza własnym poczuciem sprawiedliwości. Swoje biuro prowadzi w przyczepie kempingowej na pustyni w stanie Nowy Meksyk.
Jego usługi nie są zbyt kosztowne, chociaż jego umiejętności i doświadczenie są naprawdę imponujące. Gunn to bowiem były policjant z wydziału zabójstw w New Jersey, a także dawny agent CIA ze stażem podczas ostatniej wojny w Afganistanie. Z wywiadu został wyrzucony za złożenie raportu na amerykańskich żołnierzy, którzy dokonali masakry mieszkańców górskiej wioski. Poznajemy go – jak to zwykle bywa w kryminałach noir – w momencie, gdy jego perspektywy prywatne i zawodowe nie rokują zbyt optymistycznie. Nie może narzekać na nadmiar gotówki, a musi płacić za studia przybranej córki. Z kolei życie uczuciowo-erotyczne Gunna sprowadza się do sporadycznych spotkań ze swoją księgową.
