Ujęła mnie ich radość

– Boże Ciało w Lipinach, dzielnicy śląskich Świętochłowic, od wielu lat jest tematem popularnym wśród fotoreporterów. W tym roku zdjęcia robiło około 20 osób, również amatorów; niektórzy nagrywali uroczystość kamerami wideo. Lipiny są miejscem, w którym barwna tradycja zderza się z szarą rzeczywistością. Ten region Polski został bardzo mocno dotknięty przeobrażeniami gospodarczymi, m.in. upadkiem przemysłu ciężkiego. Mieszkańcy pozostali sami z trudnym problemem bezrobocia.

[wyimek][link=http://www.rp.pl/galeria/65733,2,487793.html]Galeria zdjęć [/link][/wyimek]

Jednak kiedy przychodzi święto Bożego Ciała, beznadzieję szarości i biedy przykrywa atmosfera prawdziwego święta. W tym dniu dokonuje się ogromna metamorfoza miejsca i mieszkańców. W tym jednym z niewielu dni w roku potrafią zapomnieć o troskach, które ich na co dzień trapią.

Tradycja szczególnego obchodzenia tej uroczystości narodziła się w Lipinach na początku XIX wieku. Tamtejsza społeczność jest silnie przywiązana do religijnych tradycji i przekazuje je z pokolenia na pokolenie.

W procesji uczestniczą seniorzy, młodzi, a nawet malutkie dzieci zabierane przez rodziców. Procesja trwa około dwóch godzin, poszczególne ołtarze dzieli odległość około 400 metrów.

Dla fotografa najbardziej atrakcyjna jest możliwość pokazania kontrastu między zniszczonym przez czas miasteczkiem a barwną procesją. Bierze w niej udział większość mieszkańców parafii św. Augustyna, jedynej w Lipinach. Wielu z nich przywdziewa z tej okazji kolorowe, pełne przepychu stroje regionalne. Wykonuje się je z wielką pieczołowitością, dbałością o najdrobniejsze szczegóły. Interesujące jest, że święte obrazy niosą w procesji w większości młode dziewczyny. Wynika to podobno z tamtejszej tradycji.

Przyjeżdża wielu turystów z całej Polski. Początkowo tylko przyglądają się pochodowi, ale podniosła atmosfera sprawia, że dość szybko włączają się do procesji Bożego Ciała. Miejscowi traktują to z życzliwością, dumni, że tylu ludzi przybywa z daleka, by podziwiać ich w tym dniu.

W 2009 roku po raz pierwszy fotografowałem tę procesję, ale obserwowałem ją od kilku lat. Zafascynowało mnie zaangażowanie miejscowych w obrzęd.

Na zdjęciach widać, że nie tylko uczestniczą w przemarszu ulicami miasta, ale także starannie przygotowują je do uroczystości kilka godzin wcześniej. Na ulicach, którymi przejdzie procesja, układają z kwiatów religijne symbole. Wiele pracy kosztuje wykonanie kolorowych ołtarzy. To biedni ludzie; nie chodzą do kwiaciarni. Kwiaty użyte do wianków, stroików i zdobienia miasta ofiarowują z własnych ogródków.

Niemal we wszystkich mijanych familokach okna są przystrojone kwiatami, świętymi obrazami, z wielu spogląda nasz papież Jan Paweł II. Dawniej kobiety rywalizowały, która piękniej przygotuje się do Bożego Ciała, urządzi najładniejszy ołtarzyk, udekoruje okno. I teraz też każde jest niepowtarzalne. Tworzą niezwykłą mozaikę wrażliwości estetycznej, wyobrażeń.

Rozmawiałem z wieloma mieszkańcami Lipin uczestniczącymi w uroczystości. Bardzo są dumni ze swojego Bożego Ciała.