Elizabeth Taylor - więcej niż gwiazda

Dziś 80. rocznica urodzin Elizabeth Taylor. Jakie określenia najlepiej pasują do niej: gwiazda, świetna aktorka, symbol minionej epoki?

Wiesław Kot:

Na początku swojej kariery była przede wszystkim gwiazdą. W wieku dziesięciu lat zagrała w kultowym „Lessie wróć" i już wtedy została okrzyknięta tzw. american girl, czyli dziewczyną z sąsiedztwa, która potrafiła świetnie zaprezentować się na ekranie. Jednak nie była wtedy jeszcze aktorką najwyższych lotów.

Gwiazdą była też poza ekranem?

Wychodziła za mąż osiem razy, z czego dwa razy za Richarda Burtona. Małżeństwa te przeszły do historii jako tzw. cykl Burtonów – nieustanne sprzeczki, rozstania, powroty itd. Cała prasa bulwarowa była pełna przecieków z ich codziennego życia, a i oni chętnie dawali się podglądać fotoreporterom w bardzo intymnych sytuacjach.

Obnosiła się z bogactwem?

Jej garderoba do ostatnich filmów przypominała te olśniewające garderoby gwiazd kina z lat 20. i 30. Na plan filmowy przyjeżdżała zawsze dwoma limuzynami, towarzyszyli jej lekarz, kucharz, charakteryzatorka. Jednak w miarę upływu lat okazało się, że potrafi być świetną aktorką.

Kiedy to udowodniła?

Na pewno w filmie „Kto się boi Virginii Woolf", gdzie zagrała oszpeconą, zniekształconą i opuchniętą 40-letnią alkoholiczkę. Za tę rolę dostała Oscara.

Młode pokolenie w zasadzie nie wie, jak wyglądała Elizabeth Taylor. Dlaczego tak szybko o niej zapomnieliśmy?

Nic się w filmie tak szybko nie starzeje jak sposób gry aktorskiej. Gdyby dziś ktoś zagrał tak, jak grano w latach 50. i 60. – całym ciałem, by widz w ostatnim rzędzie zrozumiał, o co aktorowi chodzi, modulując głos i nienaturalnie gestykulując – to wyszlibyśmy z kina poirytowani. Dziś gra się raczej tylko delikatnie coś sugerując, jakimś ruchem warg czy wykrzywieniem powieki.