Piękna Szkotka robi karierę

Zapamiętajmy to nazwisko: Nicola Benedetti, w najbliższych latach będziemy je zapewne często powtarzać.

Zobacz na Empik.rp.pl

Szkocka skrzypaczka ma 25 lat i szybko wspina się po szczeblach sławy. Kilka dni temu została laureatką Nagrody Brit (brytyjski odpowiednik Grammy) jako kobieta roku w muzyce klasycznej, co uświetniła występem na gali wręczenia statuetek. A my możemy być jej tylko wdzięczni, że grając w coraz poważniejszych salach na świecie, nie zapomina o muzyce Karola Szymanowskiego.

Tak było i na tegorocznym festiwalu w Edynburgu, gdzie z ogromnym wyczuciem wykonała jego koncert skrzypcowy, a towarzyszył jej sam Walery Gergiew z London Symphony Orchestra. Utwór poznała dzięki swojemu profesorowi Maciejowi Rakowskiemu. To dawny skrzypek Polskiej Orkiestry Kameralnej i Filharmonii Narodowej, który od ponad 35 lat z sukcesem działa w Wlk. Brytanii jako muzyk i pedagog.

Nicola Benedetti

z entuzjazmem opowiadała w Edynburgu o fascynującej muzyce Szymanowskiego, z którą dzięki Maciejowi Rakowskiemu dorastała. Koncertu  naszego kompozytora nie umieściła na płycie, którą właśnie wydała Decca. Miłość do Polaka ma pewne granice, z takim wyrafinowanym, a wciąż mało popularnym utworem trudno zwrócić na siebie uwagę fonograficznej publiczności.

Szkotka ma zaś niewątpliwie ambicje zyskania popularności nie tylko wśród wytrawnych melomanów. Na okładce albumu wygląda jak gwiazda filmowa, a jego tytuł „The Silver Violin" jest wyraźnym nawiązaniem do świata kina i srebrnego ekranu.

Zestaw 15 utworów, które wybrała, pozornie stanowi dziwną mieszankę. Łączy je jednak fakt, że niemal wszystkie zostały wykorzystane lub wręcz skomponowane do filmu, choć skrzypaczka zdecydowała się też na kilka  wyjątków od tej reguły.

Nicola Benedetti kusi więc masowego widza tematami Johna Willimasa z „Listy Schindlera", Nigela Hessa z „Lawendowego wzgórza" z Judie Dench i Maggie Smith czy tangiem Carlosa Gadela wykorzystanym w „Zapachu kobiety" z Alem Pacino.

W tym zestawie mamy również prawdziwy rarytas: „Andante" z radzieckiego  filmu „Szerszeń" z lat 50. Utwór skomponował Dymitr Szostakowicz. Punktem centralnym albumu jest jednak interesujący, a mało znany koncert skrzypcowy Ericha Wolfganga Korngolda.

Dlaczego znalazł się w tym towarzystwie? Odpowiedź jest prosta. W pierwszych dekadach XX wieku Korngold robił błyskawiczną karierę w Austrii i w Niemczech, m.in. operą „Martwe miasto", porównywano go z Mozartem i Puccinim. Gdy jednak uciekł przed Hitlerem do USA, już do końca życia niemal całkowicie pochłonął go film, zresztą z sukcesem, bo m.in. zdobył dwa Oscary.