Kilka godzin przed ogłoszeniem noblisty z dziedziny literatury 2016 roku zmarł najbardziej kontrowersyjny laureat tej nagrody. Od dłuższego czasu przebywał w szpitalu w Mediolanie, gdzie leczył chorobę płuc.
Gdy w 1997 roku przyznano mu Nobla, werdykt skonsternował niemal wszystkich. Raz, że mało kto na świecie słyszał o włoskim artyście. Dwa, że w latach 90. Dario Fo najlepsze lata twórcze miał już za sobą. Na dodatek trudno było jednoznacznie zakwalifikować go jako literata, ponieważ jego twórczość łączyła w sobie dramat sceniczny, telewizyjne show oraz publicystykę. W dodatku była to twórczość radykalna, bezkompromisowa, w której Fo ośmieszał włoskie autorytety i uderzał w świętości. Urodził się w 1926 roku we włoskim Sangiano blisko szwajcarskiej granicy. Jego ojciec był socjalistą pracującym na kolei, a matka pochodziła z rolniczej rodziny. Młody twórca buntował się przeciwko ojcu, co sprawiło, że wstąpił do oddziałów faszystowskich pod koniec wojny. Przez ten młodzieńczy epizod po latach włoski filmowiec Pier Paolo Passolini mówił o nim: „Trudno sobie wyobrazić coś gorszego niż teksty byłego faszysty Fo. ”