Chłopak na opak podbija internet

Nasza naczelna – twoja wierna fanka – kazała cię pozdrowić mokrym i namiętnym buziakiem.

Broń Boże, nie róbcie tego! Nie jesteście specjalnie szpetni, ale mimo to wolałbym uniknąć tej przyjemności.

Od razu nam ulżyło. Uważamy, że powinna się pofatygować osobiście.

To wy powiedzieliście.

To ty nam powiedz, czy Bóg Internetu kupuje gazety.

Ostatnio kupiłem... „Przekrój". Zaskoczeni?

„Przekrojem" nie. Raczej tym, że nie zareagowałeś na „Boga".

Bo nie dajecie mi dokończyć. Za chwilę miałem zaprzeczyć, żeby wyjść na skromnego. A gazety kupuję regularnie. Nie jestem przywiązany do konkretnych tytułów, sugeruję się raczej tematami z okładek. W ogóle lubię kontakt z papierem. Z przyzwyczajenia. Przecież jak byłem mały, to nie było Internetu. Dopiero w liceum pojawiły się pierwsze modemy. Hasło „ppp" pamiętam do dziś. Wszyscy mieli takie samo (śmiech).

Jakie to uczucie: być Bogiem?

Nie wiem. Uspokójcie się. Jeszcze nikt nie pojechał mnie z tak grubej rury. Jestem pewien, że w Internecie są Bogowie o większych mocach. Biorąc pod uwagę liczbę fanów, wyświetleń i subskrypcji, jestem co najwyżej malutkim apostołem. Ale jeśli ktoś chce mnie nazywać Bogiem, nie będę się kłócił. Lepiej nie wszczynać wojen religijnych. Zwykle źle się to kończy. Na przykład zdobyciem i złupieniem Konstantynopola.

Skoro o zdobyczach mowa... Podoba nam się twoja maksyma: „Dziewczyny nie wychodzą ode mnie smutne."