Odrażające kobiety?

Skąd my to znamy? Była już taka partia ludzi mądrych unikających skrajności… Okazała się partią dla nikogo. I wiadomo jak skończyła. „Dziennik” czasem zachowuje się, jakby zmierzał w tym samym kierunku.

+++

Szkoda, bo właśnie „Dziennik” – najwyraźniej chyba ze wszystkich mediów – pokazuje naturę rosyjskich żądań wobec Ukrainy. Chodzi o dopuszczenie rosyjskich ekspertów do instalacji gazowych na Ukrainie. O ile niektórzy (gazeta „Polska” choćby) po prostu bez refleksji konstatują ten fakt, to „Dziennik” wprost pisze, że Unia w ten sposób pozwoliła Rosji na zrobienie kolejnego kroku do przejęcia ukraińskich sieci przesyłowych. Wszystko to opakowane przez UE w retorykę „zaspokojenia słusznych roszczeń Rosji”.

Porównanie z Monachium 1938 w „Dzienniku” się nie pojawia, ale powinno pojawić się w głowach wszystkich pamiętających co nieco z historii. Szczególnie tych, którzy rządzą Polską – bo analogie z każdym miesiącem stają się coraz bardziej przerażająco trafne.

+++

„Dziennik” z satysfakcją konstatuje , że „Wyborcza” zwalnia kilkudziesięciu dziennikarzy. Odchodzą nazwiska będące kamieniami węgielnymi tej gazety, niekiedy ludzie samodzielnie myślący (jak Wojciech Załuska), ale też dziennikarze, którzy odgrywali przy boku swojego szefa rolę echa i starali się być bardziej michnikowscy od Adama Michnika (jak Mikołaj Lizut). Czyli to nie czystka polityczna, ale naprawdę kryzys.

Sama „Wyborcza” na pocieszenie dla swoich dziennikarzy pisze czołówkę gazety: „Firmy tną do kości” – że także inni planują zwolnienia grupowa i oszczędzanie na wszystkim. Nie wiem, czy to pocieszy tych, których właśnie zwolniono i będą szukać innej pracy.

+++

W „Gazecie” także wywiad z Lechem Kaczyńskim – poprowadzony, ku mojemu zaskoczeniu, w sposób bardzo wyważony i nienapastliwy. Może dlatego, że rozmawiali nie Agnieszka Kublik czy Monika Olejnik, ale dwaj dziennikarze – starający się czegoś dowiedzieć, a nie udowodnić, że Kaczor jest potworem. Przy okazji – zaskakujące, jak z opiniami Kaczyńskiego o Unii Europejskiej współgra tekst Timothy’ego Garton Asha w głębi „Gazety” – o Europie irytująco napuszonej i dbającej wyłącznie o swój splendor.

+++

Ale najwięcej rozrywki w sobotniej „Wyborczej” dostarcza chyba ranking wpływowych kobiet. Na liście kandydatek do tytułu w kolejności ustalonej przez „GW” od góry: Rajkowska, Wanat, Chylińska, Peszek, Środa, Lipińska, Nosowska, Paradowska...

Zabójczo przewidywalne. Nawet nie dziwi, że na tej liście brakuje choćby takich intelektualnych potęg jak Jadwiga Staniszkis czy Barbara Fedyszak-Radziejowska. No cóż – czytelnicy, którzy będą teraz głosować, mogą wybrać kogo chcą, pod warunkiem, że będą wybierać spośród osób wskazanych przez „Gazetę”.

Najbardziej zabawny jest fakt, że Monikę Olejnik umieszczono nie w kategorii media, ale w rubryce polityka. I to, że na liście zabrakło Hanny Lis – kandydatki na gazetowe ołtarze, po tym, gdy za czasów Andrzeja Urbańskiego stała się obiektem okrutnych politycznych represji (usunięto ją z wizji).

Na koniec, aby nie pominąć choć kilku absurdów, dwa smutne cytaty z tego samego tekstu.

Pierwszy z kategorii „najbardziej oderwana od rzeczywistości kobieta” – czyli Manuela Gretkowska o Lechu Kaczyńskim: „nie kryje swojej pogardy dla kobiet”.

Drugi cytat z wypowiedzi Hanny Świdy-Zięby o Elżbiecie Kruk: „odrażająca kobieta, czy trzeźwa, czy pijana”. Nie rozumiem, jak pani profesor Świda-Zięba mogła zejść na taki poziom wymiany poglądów, ale jeszcze trudniej mi pojąć, że redaktorki z kobiecego dodatku „Gazety” przepuściły coś takiego w swoim piśmie.

+++