Co zrobić, gdy reklamacja przedłuża się w nieskończoność?

[b]Kupiłem towar, który okazał się wadliwy. Zareklamowałem go w sklepie i żądałem wymiany sprzętu na nowy. Obecnie nie mam ani nowego towaru ani pieniędzy. Co mogę zrobić?[/b]

Przede wszystkim należy ustalić, z jakiego tytułu towar był reklamowany: czy korzystaliśmy z gwarancji (posiadamy dokument gwarancyjny), czy z odpowiedzialności sprzedawcy. Od tego zależy, jakie kroki i na jakiej podstawie prawnej możemy podjąć.

W ustaleniu, czy skorzystaliśmy z odpowiedzialności sprzedawcy, czy z gwarancji, może nam pomóc zgłoszenie reklamacyjne, w którym przeważnie jest oznaczony tryb reklamacyjny. Warto pamiętać, że paragon nie jest gwarancją, lecz jedynie dowodem zawarcia umowy.

Oprócz ustalenia, z jakiego tytułu reklamowaliśmy towar, bardzo ważne jest stwierdzenie, czy kupiliśmy go w związku z wykonywaną działalnością, czy prywatnie, jako konsumenci. Jest to istotne dla wskazania właściwej podstawy prawnej. Ponieważ nie wynika to wprost z pytania czytelnika, więc rozważymy oba warianty.

[srodtytul]GDY KUPILIŚMY TOWAR NA FIRMĘ[/srodtytul]

[srodtytul]Rękojmia za wady (art. 556-576 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=672AF04774290FD5C8E2908C6AD38DDE?id=70928]kodeksu cywilnego[/link])[/srodtytul]

Kodeks cywilny w art. 560 mówi, że „jeżeli rzecz sprzedana ma wady, kupujący może od umowy odstąpić albo żądać obniżenia ceny. Jednakże kupujący nie może od umowy odstąpić, jeżeli sprzedawca niezwłocznie wymieni rzecz wadliwą na rzecz wolną od wad albo niezwłocznie wady usunie. Ograniczenie to nie ma zastosowania, jeżeli rzecz była już wymieniona przez sprzedawcę lub naprawiana, chyba że wady są nieistotne”.

Innymi słowy, jeśli kupiony towar okazał się wadliwy, a sprzedawca ociąga się z naprawą bądź wymianą towaru na nowy, to możemy:

- żądać obniżenia ceny, w takim stosunku, w jakim kupiona przez nas rzecz straciła na wartości, albo

- odstąpić od umowy i zażądać zwrotu pieniędzy.

[srodtytul]Gwarancja jakości (art. 577-582 k.c.)[/srodtytul]

Jeśli żądamy wymiany na podstawie gwarancji, powinniśmy sprawdzić w karcie gwarancyjnej, czy mamy prawo do takiego żądania.

Gwarancja jest dobrowolnym zobowiązaniem gwaranta i gwarant samodzielnie wybiera, do czego się zobowiązuje (w przeważającej większości gwarancji jest to zobowiązanie wyłącznie do naprawy wadliwego towaru).

Jeżeli w karcie gwarancyjnej gwarant zobowiązał się jedynie do naprawy rzeczy, nie możemy skutecznie dochodzić na podstawie gwarancji wykonania wymiany towaru na nowy.

Tylko w przypadku, gdy karta gwarancyjna nie precyzuje wprost, jakie mamy uprawnienia, to poczytuje się, że gwarant zobowiązał się do usunięcia wady fizycznej lub do dostarczenia rzeczy wolnej od wad (art. 577 k.c.).

Zgodnie z art. 580 § 2 k.c. gwarant musi wykonać obowiązki wynikające z gwarancji w odpowiednim czasie. Jeśli zaś opóźnia się z realizacją zgłoszenia reklamacyjnego, a towar utracił w przeważającym stopniu lub całkowicie dla nas znaczenie, to mamy prawo nie przyjąć oferowanego świadczenia i zażądać naprawienia szkody za niewykonanie zobowiązania (art. 477 § 2 k.c.).

[srodtytul]GDY KUPILIŚMY TOWAR PRYWATNIE[/srodtytul]

[srodtytul] Odpowiedzialność sprzedawcy za niezgodność towaru z umową[/srodtytul]

W 2002 r. weszła w życie [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=BC81A4F2C4EF28825AEC11B23810925E?id=166809]ustawa o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej oraz o zmianie Kodeksu cywilnego[/link], która ma zastosowanie, gdy nabywamy towar prywatnie, w celu nie związanym ze swoją działalnością zawodową, lub gospodarczą, czyli jako konsumenci.

Ustawa ta posługuje się pojęciem „niezgodności towaru z umową", nie jest więc prawidłowe posługiwanie się terminem „rękojmi”, bo ta została w?łączona w stosunku do obrotu konsumenckiego (jak już wspomnieliśmy, obowiązuje tylko przy zakupach na firmę).

Jeżeli kupiliśmy towar i stwierdziliśmy, że jest on niezgodny z umową, mamy prawo zażądać w pierwszej kolejności nieodpłatnej naprawy bądź wymiany na nowy (art. 8 ust. 1 ustawy o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej).

Zarówno wymiana, jak i naprawa – w zależności od tego, czego żądaliśmy – powinna być wykonana w odpowiednim czasie. Ustawodawca nie precyzuje, w ile dni sprzedawca powinien wykonać swoje obowiązki, jednak daje nam wskazówkę, że przy określaniu odpowiedniego czasu naprawy lub wymiany uwzględnia się rodzaj towaru lub cel jego nabycia.

Jeśli sprzedawca nie wymieni nam towaru w odpowiednim czasie, a [b]niezgodność towaru z umową jest istotna[/b], konsument ma prawo odstąpić od umowy i żądać zwrotu pieniędzy (art. 8 ust.4 ustawy o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej). Jeśli niezgodność towaru z umową jest nieistotna możemy żądać obniżenia ceny.

[srodtytul]Gwarancja[/srodtytul]

Gwarancja udzielana konsumentom została uregulowana w art. 13 ustawy o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej oraz o zmianie Kodeksu cywilnego. Warto w tym miejscu podkreślić, że przepisy odnośnie do gwarancji zamieszczone w art. 577-582 kodeksu cywilnego zostały wyłączone w obrocie konsumenckim i konsumenci nie mogą ich stosować. Możemy natomiast stosować pozostałe przepisy kodeksu cywilnego.

Jak już wspomnieliśmy, gwarancja jest dobrowolnym zobowiązaniem gwaranta, i należy sprawdzić w karcie gwarancyjnej, do czego się on zobowiązał w przypadku ujawnienia się wady towaru.

Jeśli gwarant zobowiązał się tylko do naprawy towaru, a naprawa jest niemożliwa, możemy zażądać odszkodowania za niewykonanie zobowiązania na zasadach ogólnych (art. 471 k.c.).

Jeżeli na podstawie karty gwarancyjnej żądamy wymiany (gdy wprost w karcie gwarancyjnej mamy zapisane uprawnienie do wysuwania takiego żądania), a gwarant jej nie wykonuje i jest w zwłoce, mamy prawo żądać odszkodowania za niewykonanie zobowiązania (art. 477 § 2 k.c.). Jest to jednak możliwe tylko, gdy wymieniany towar utracił dla nas znaczenie całkowicie lub w przeważającym stopniu.

[srodtytul]Konsumenci uprzywilejowani[/srodtytul]

Konsument, jako potencjalnie słabsza strona umowy w dochodzeniu swoich roszczeń przeciwko przedsiębiorcy, może skorzystać z bezpłatnej pomocy rzecznika konsumentów (ma on swoją siedzibę w starostwie powiatowym albo urzędzie miasta) lub pomocy organizacji konsumenckich:

- Stowarzyszenia Konsumentów Polskich (bezpłatna infolinia 0 800 800 008, gdzie można uzyskać poradę prawną) i

- Federacji Konsumentów (udzielającej porad bezpośrednich, pomocy w sporządzeniu pozwu).