Preferowanym miejscem organizowania pokazów były kawiarnie i restauracje (32,5%), sale wynajęte w hotelach (26,9%) lub innych miejscach (10,1%). Ważnymi odnotowania miejscami organizowania pokazów były pomieszczenia w budynkach użyteczności publicznej, takich jak: gminne albo miejskie ośrodki kultury (9,8%), szkoły (5,9%). Ankietowani wskazali także, iż pokazy odbywały się w ich domach (7,3%) oraz podczas ich pobytów w sanatoriach i ośrodkach wczasowych (6,3%).
Produkty oferowane w trakcie pokazów zaliczały się przede wszystkim do trzech kategorii. Były to naczynia kuchenne (27,4%), wyroby paramedyczne wraz z abonamentowymi usługami medycznymi (24,6%) oraz wyroby pościelowe, np. kołdry wełniane (22,7%). Ankietowani brali udział także w prezentacjach kosmetyków (5,3%) i chemii gospodarczej (4,6%). Nieznaczna większość uczestników pokazów oceniła, że cechy prezentowanych towarów i usług były niedokładnie i niezrozumiale wyjaśnione (54,9%).
Prezenterzy na ogół (80,9%) nie informowali o prawach przysługujących konsumentom dokonującym zakupów poza siedzibą przedsiębiorcy, w tym m.in. o możliwości odstąpienia od zawartej umowy, nie udostępniali (84,6%) umowy do zapoznania się z jej postanowieniami przed podpisaniem, a jeśli to robili - to w opinii ponad połowy (64,0%) ankietowanych umowy były nieczytelne (np. wydrukowane małą czcionką) lub niezrozumiałe dla nich. Zdecydowana większość transakcji zawieranych na pokazach wymagała dokonania jednorazowej zapłaty (89,6%), sprzedający proponowali także kredytowanie zakupów (81,1%).
Udzielanie pomocy przez rzeczników konsumentów
Informacje o możliwości otrzymania bezpłatnej pomocy u rzecznika konsumentów ankietowani uzyskiwali głównie od znajomych (24,5%) i członków rodziny (10,3%). Ponad jedna trzecia konsumentów zadeklarowała, iż ich znajomi i członkowie rodzin wcześniej również korzystali z pomocy rzecznika. Kolejnymi źródłami wiedzy były: internet (21,0%), media (prasa, telewizja i radio - 18,3%), wiedza własna wyniesiona głównie ze szkół, w tym także z Uniwersytetu Trzeciego Wieku (11,4%) oraz informacje udzielane przez pracowników samorządowych (7,1%).
Głównym problemem, z którym konsumenci zwracali się do rzeczników było odstąpienie od umowy zawartej podczas pokazu (45,5%) oraz umowy kredytu na sfinansowanie towaru nabytego na pokazie (12,1%). Przedsiębiorcy nie respektowali prawa do odstąpienia w ustawowym terminie od zawartej umowy lub utrudniali konsumentom realizację tego prawa. Konsumenci mieli także trudności z rozwiązaniem umowy kredytu w sytuacji skutecznego odstąpienia od umowy zakupu towaru. Kolejnym problemem było odstąpienie od umów na dostawę prądu lub usług telekomunikacyjnych zawartych w domu (odpowiednio - 9,1% i 8,9%). Konsumenci wskazywali, że zostali wprowadzeni w błąd przez sprzedawców, którzy reprezentowali firmy o nazwach podobnie brzmiących do nazw firm, z którymi już byli związaniu umowami. Konsumenci sądzili, że zawierali umowy z dotychczasowymi dostawcami usług i na korzystniejszych dla nich zasadach. Zaś po otrzymaniu pierwszych rachunków orientowali się, że zawarli umowy z innymi dostawcami oraz na warunkach finansowo mniej korzystnych. Częstokroć musieli ponosić dodatkowe koszty związane z karami umownymi z tytułu zerwania wcześniej obowiązujących umów lub kosztów przyłączeniowych. Konsumenci szukali także pomocy w sytuacjach, gdy przedsiębiorcy odmawiali uznania reklamacji (8,2%), nie wywiązywali się z umów sprzedaży zawartych przez internet lub przez telefon, np. nie dostarczyli opłaconych towarów lub nie respektowali prawa do zwrotu towaru (4,8%).
