Niska cena za wypoczynek na wsi nie usprawiedliwia brudu

Sprawa dotyczyła nakazu doprowadzenia do odpowiedniego stanu sanitarno-technicznego nałożonego na świadczącego usługi agroturystyczne.

Uchybienia sanitarne

Problemy właściciela gospodarstwa agroturystycznego zaczęły się w lipcu 2015 r. po wizycie kontrolerów z inspekcji sanitarnej. Okazało się, że zjawili się tam w celu sprawdzenia zasadności wniosku o podjęcie interwencji w zakresie stanu sanitarno-technicznego pomieszczeń, przeznaczonych dla gości. W trakcie kontroli stwierdzono uchybienia sanitarno-techniczne, w tym zniszczoną obudowę kabin natryskowych oraz zniszczoną powierzchnię nóg stołów i krzeseł, ustawionych na tarasie.

Urzędnicy uznali, że zaniedbania te uniemożliwiają utrzymanie należytej czystości w pomieszczeniach obiektu i stanowią naruszenie art. 22 ust. 1 ustawy o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi. W konsekwencji Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny wydał decyzję nakazującą doprowadzenie ich do odpowiedniego stanu do końca roku.

Skontrolowany nie godził się z decyzją. Przede wszystkim zarzucił, że pracownicy inspekcji nie mieli prawa wstępu do prywatnego mieszkania, skoro nie było podejrzenia ani stwierdzenia choroby zakaźnej. Ponadto kontrolę przeprowadzono bez uprzedniego zapowiedzenia o terminie i czasie trwania kontroli.

W odwołaniu tłumaczył ponadto, że w mieszkaniu prowadzony jest wynajem 5 pokoi z możliwością wyżywienia. Jego zdaniem inspekcja sanitarna wymaga takiej czystości, jak w obiektach hotelarskich, pomimo że nocleg u rolnika kosztuje 20-25 zł. Tymczasem turyści traktowani są jak domownicy, którzy zobowiązani są do utrzymywania należytej czystości i porządku. Zatrudnienie osoby do sprzątania i wyręczanie domowników przy utrzymywaniu czystości spowodowałoby podniesienie ceny do 35 zł za nocleg, zmniejszenie ruchu turystycznego i w efekcie likwidację gospodarstwa agroturystycznego. Zdaniem właściciela inspektor nie miał też prawa ukarać go mandatem 300 zł.

Odwołanie nic jednak nie dało. Organ odwoławczy przypomniał, że inspektor sanitarny ma prawo wstępu do mieszkań również, gdy jest lub ma być w nim prowadzona działalność produkcyjna lub usługowa. Prowadzenie gospodarstwa agroturystycznego jest świadczeniem usług turystycznych, w tym m. in. hotelarskich.

Rolnik wynajmujący pokoje i sprzedający posiłki domowe nie podlega przepisom ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, a więc nie musi być zawiadomiony o zamiarze wszczęcia kontroli. Osoby posiadające nieruchomości zobowiązane są do utrzymywania obiektu we właściwym stanie sanitarnym, bez względu na wysokość pobieranej opłaty za świadczenie usług. Wskutek braku utrzymania należytej czystości i porządku w gospodarstwie agroturystycznym, obiekt stwarzał potencjalne zagrożenie sanitarne dla gości. Powyższe nieprawidłowości stanowią wykroczenie, dlatego na skontrolowanego nałożona została grzywna w drodze mandatu. I zasadnie zobowiązano go również do usunięcia stwierdzonych naruszeń.

Co na to sąd

Spór o zakres uprawnień inspekcji trafił na wokandę. Jednak skarżącemu nie udało się do swoich racji przekonać Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu.

Zauważył, że Państwowa Inspekcja Sanitarna jest powołana do realizacji zadań z zakresu zdrowia publicznego. W szczególności poprzez sprawowanie nadzoru nad warunkami higieny wypoczynku i rekreacji w celu ochrony zdrowia ludzkiego przed niekorzystnym wpływem szkodliwości i uciążliwości środowiskowych, zapobiegania powstawaniu chorób, w tym chorób zakaźnych i zawodowych.

Wykonywanie tych zadań polega m. in. na sprawowaniu zapobiegawczego i bieżącego nadzoru sanitarnego.

WSA podkreślił, że państwowy inspektor sanitarny ma prawo wstępu do mieszkań w razie podejrzenia lub stwierdzenia choroby zakaźnej, zagrożenia zdrowia czynnikami środowiskowymi. A także, jeżeli w mieszkaniu jest lub ma być prowadzona działalność produkcyjna lub usługowa. W razie stwierdzenia naruszenia nakazuje, w drodze decyzji, usunięcie w ustalonym terminie stwierdzonych uchybień.