14 stycznia 2005 r. spółka zwróciła się do naczelnika urzędu skarbowego o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Chodziło o opodatkowanie VAT wydania plantatorom przez cukrownie wysłodków buraczanych w ramach umowy kontraktacji. Zdaniem spółki takie czynności podlegają VAT, ale jednocześnie we wniosku powołała się ona na interpretacje organów podatkowych stwierdzające, że nie są one opodatkowane.
Naczelnik urzędu skarbowego 14 kwietnia 2005 r. wydał postanowienie, doręczone podatnikowi 18 kwietnia, w którym uznał stanowisko podatnika za prawidłowe. Spółka wniosła zażalenie na to postanowienie, wnosząc o jego zmianę i podnosząc naruszenie przez organ I instancji przepisów prawa materialnego. Dyrektor izby skarbowej uznał, że zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie, a rozstrzygnięcie organu I instancji jest prawidłowe. Spółka wniosła skargę na tę decyzję do WSA.
WSA w Łodzi ją uchylił, podobnie jak postanowienie organu I instancji. Wskazał, że interpretacja została wydana z uchybieniem trzymiesięcznego terminu do jej wydania, a określonego w art. 14b § 3 ordynacji podatkowej. Zdaniem sądu momentem wydania interpretacji jest bowiem moment jej doręczenia.
Skutkiem niedochowania terminu na wydanie postanowienia interpretacyjnego jest związanie organu stanowiskiem wyrażonym przez podatnika we wniosku. W rozpatrywanej sprawie skutek ten jednak nie wystąpił, ponieważ wnioskodawca nie wskazał, a organy podatkowe nie ustaliły w sposób wyczerpujący stanowiska podatnika w sprawie.
Organy podatkowe mają obowiązek doręczenia podatnikowi postanowienia w sprawie interpretacji prawa podatkowego w ciągu trzech miesięcy od złożenia wniosku - to najważniejsza dla podatników teza wyroku WSA w Łodzi. Zgodnie z art. 14b § 3 ordynacji podatkowej uchybienie temu terminowi powoduje wejście w życie tzw. milczącej interpretacji, wiążącej organ podatkowy stanowiskiem wyrażonym przez podatnika we wniosku. Dotychczas organy podatkowe powszechnie uważały, że trzymiesięczny termin na wydanie postanowienia interpretacyjnego nie obejmuje doręczenia go podatnikowi, a o jego dotrzymaniu świadczy data wydania decyzji. To oznaczało przedłużenie procedury interpretacyjnej i pozostawienie podatników w niepewności. Takie stanowisko może naruszać zasadę pewności prawa oraz zaufania do organów państwa. Ponadto generuje ryzyko nadużyć, np. antydatowania postanowienia, a w skrajnym przypadku niedoręczenia go z jednoczesnym zachowaniem terminu przez organ.
