– Podatki nie istnieją w oderwaniu od sytuacji faktycznej, a ta często wymaga analizy ustaw z zakresu prawa pracy, budowlanego, celnego, cywilnego czy rachunkowości – stwierdził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, uzasadniając wyrok w sprawie ze skargi spółki Twoja Energia (sygn. III SA/Wa 1737/07).
Wystąpiła ona do naczelnika urzędu skarbowego o wyjaśnienie, czy za koszty uzyskania przychodu w CIT może uznać dwukrotnie zwiększony (wynikający z układu zbiorowego pracy) odpis podstawowy na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych. Dowiedziała się, że art. 15 ust. 1 ustawy o CIT na to pozwala.
Spółka zadała jednak drugie pytanie: Czy wydatki na świadczenia dla emerytów i rencistów, niegdyś pracowników zakładu, mogą wchodzić w skład odpisu podstawowego tworzącego zakładowy fundusz świadczeń socjalnych? Ponieważ nie padło tu wprost pytanie o podatki, naczelnik urzędu i dyrektor izby skarbowej uchylili się od odpowiedzi.
Organy argumentowały, że ustawa o ZFŚS nie należy do systemu prawa podatkowego.
Według przedsiębiorcy przepisy podatkowe nie funkcjonują w próżni. Żeby można było stwierdzić, czy dany wydatek jest kosztem, często trzeba najpierw przeanalizować np. przepisy prawa pracy.