[b]Otrzymałem niekorzystne postanowienie ministra finansów podtrzymujące decyzje organów podatkowych w sprawie odmowy umorzenia wszystkich moich zaległości. Postanowienie to zostało podpisane przez inną niż minister finansów osobę, ale z dopiskiem „z upoważnienia MF”. Do tego postanowienia nie dołączono jednak ww. upoważnienia. W takiej sytuacji, moim zdaniem, jest ono postanowieniem tego konkretnego departamentu ministerstwa, a nie samego ministra finansów. Czy mam rację?[/b]

[i]Odpowiada ekspert Stanisław Walenta:[/i]

Niestety, nie. Przepisy ustawy – [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=CE514FD9837B9A5C6E5BB43BF5C9D5AE?id=176376]Ordynacja podatkowa (DzU z 2005 r. nr 8, poz. 60 ze zm.)[/link] dopuszczają taką możliwość. Zgodnie z art. 143 § 1 ww. ustawy organ podatkowy, a jest nim również minister finansów, jako organ nadzorujący podległe sobie służby skarbowe czy celne, może upoważnić funkcjonariusza celnego lub pracownika kierowanej jednostki organizacyjnej do załatwiania spraw w jego imieniu i w ustalonym zakresie. W szczególności zaś do wydawania decyzji, postanowień i zaświadczeń. Co więcej, takie upoważnienie może być również udzielane pracownikom urzędu skarbowego – przez naczelnika urzędu skarbowego, a pracownikom izby skarbowej – przez dyrektora izby skarbowej. Takie upoważnienie może być udzielane także funkcjonariuszom celnym lub pracownikom urzędu celnego lub izby celnej – odpowiednio przez naczelnika urzędu celnego lub dyrektora izby celnej. Tak stanowi § 3 wspomnianego wcześniej art. 143 ordynacji.

I taka zresztą jest praktyka. Na marginesie: również procedura wydawania przez ministra finansów interpretacji prawa podatkowego (tzw. interpretacji indywidualnych) opiera się na podobnych założeniach. Zgodnie z prawem (tj. art. 14b § 1 ordynacji) to minister finansów wydaje taką interpretację na pisemny wniosek podatnika. To samo prawo, a dokładnie art. 14b § 6, dopuszcza jednak możliwość upoważnienia podległych organów do wydawania interpretacji indywidualnych w jego imieniu. I z tego prawa, nawiasem mówiąc, skorzystał, upoważniając czterech dyrektorów izb skarbowych: w Bydgoszczy, w Katowicach, w Poznaniu i w Warszawie. Zrobił to w specjalnie wydanym w tym celu akcie wykonawczym, czyli[link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=186117] rozporządzeniu w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (DzU z 2007 r. nr 112, poz. 770)[/link].

Szczegółowo kwestie upoważnień regulowane są również przepisami wewnętrznymi, tutaj: regulaminem Ministerstwa Finansów. Mało tego, wydawanie postanowień czy decyzji przez jeden organ (czy tak jak w przykładzie opisanym przez czytelnika – departament ministerstwa), ale z upoważnienia innego, jest akceptowane przez sądy administracyjne. Nie wymaga się nawet dołączania udzielonego upoważnienia do wydawanych postanowień, decyzji czy zaświadczeń i doręczania go podatnikom. Tak stwierdził np. [b]Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w wyroku z 10 lutego 2009 r., w sprawie o sygn. I SA/Go 944/08[/b].