Będzie to efekt obłożenia ich tzw. opłatami reprograficznymi. Generalnie urządzenia reprograficzne pozwalają zastąpić drukowane egzemplarze utworów ich kopiami. Sprzyja to popularyzacji twórczości, ale przynosi straty autorom i wydawcom. Z takiego założenia wyszedł ustawodawca w 2003 r., wprowadzając do ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych obowiązek uiszczania opłat przez producentów i importerów urządzeń i nośników służących do zwielokrotniania utworów i przedmiotów praw pokrewnych w wysokości do 3 proc. ich ceny.
Celem opłat jest skompensowanie autorom i wydawcom strat. Podnoszą one cenę urządzeń i nośników (także reprograficznych), obciążając w końcowym rozrachunku nabywców. Opłaty otrzymują organizacje zbiorowego zarządzania i przekazują je twórcom i wydawcom.
Minister kultury ustalił ich poziom w 2003 r. w trzech załącznikach do [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=169771]rozporządzenia w sprawie określenia kategorii i nośników służących do utrwalania utworów oraz opłat od tych urządzeń i nośników z tytułu ich sprzedaży przez producentów i importerów (DzU nr 105, poz. 991)[/link]. Pierwszy i drugi załącznik dotyczy urządzeń i nośników audio i wideo.
Stawki i rodzaje urządzeń oraz nośników zostały uaktualnione w noweli [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=294292]rozporządzenia z 2008 r. (DzU nr 235, poz. 1599)[/link]. Nieznowelizowany pozostał załącznik nr 3 dotyczący właśnie opłat reprograficznych. Teraz resort kultury planuje zmianę tego dokumentu. Pojawią się w nim nowe urządzenia, które w chwili, gdy powstawało rozporządzenie, nie były jeszcze tak popularne jak obecnie. Przewiduje on np. opłatę reprograficzną od cyfrowych aparatów fotograficznych w wysokości 1 proc. ceny sprzedaży.
Projekt przewiduje także wzrost opłaty reprograficznej za papier A3 i A4 (także jest uznawany za nośnik) z 0,001 proc. do 1,5 proc. Ministerstwo i wydawcy uznali, że „dotychczasowa stawka – 0,001 proc. ceny sprzedaży – nie zapewnia twórcom wpływów, które pozwalają uznać, że cel ustawodawcy, jakim jest rekompensata strat ponoszonych przez twórców w wyniku obowiązywania w prawie autorskim instytucji dozwolonego użytku osobistego, został osiągnięty”.