Resort gospodarki przygotował raport na temat działań podjętych przez rządy, aby ochronić wzrost gospodarczy.
Wynika z niego, że sposobów na likwidację skutków kryzysu jest wiele. Ich realizacja zależała od sytuacji w konkretnych krajach i prowadzonej przez ich rządy polityki. Rosja np. by chronić swój rynek zastosowała środki taryfowe i parataryfowe. W przypadku państw członkowskich WNP, a w szczególności Rosji zaznacza się także zjawisko „wymuszania delokalizacji” – stosowania rozmaitych zachęt i nacisków skłaniających inwestorów zagranicznych do lokowania produkcji w Rosji. W tym kierunku będzie zapewne szła dalsza współpraca gospodarcza z Rosją. Dodatkowym, istotnym czynnikiem, modyfikującym sytuację na tym kierunku jest ustanowienie unii celnej Białorusi, Rosji i Kazachstanu, z perspektywą przekształcenia jej w unię gospodarczą. Obecnie trudno jeszcze oceniać konsekwencje tych działań w zakresie integracji gospodarczej dla perspektyw rozwoju współpracy (np. dla kanałów przepływu towarów, które mogą ulec zmianom).
- Jednym z istotnych instrumentów polityki antykryzysowej stało się także stymulowanie rozwoju eksportu - podkreślają analitycy MG. - Takie działania podjęto m.in. w USA. Z kolei kraje rozwijające się, które nie mogły sobie pozwolić na finansowanie antykryzysowych programów wsparcia, rekompensowały to zwiększoną aktywnością w zakresie promocji eksportu.
Innym istotnym instrumentem polityki antykryzysowej jest stymulowanie rozwoju eksportu, np. w USA Prezydent Obama chce podwoić amerykański eksport w ciągu pięciu lat i uzyskać dla USA pozycję 1. eksportera świata. Dla realizacji tego celu przyjęto specjalną strategię rozwoju eksportu, przewidującą m.in. rozwiązania instytucjonalne (np. rada gabinetowa ds. eksportu, wsparcie etatowe placówek ds. promocji handlu i inwestycji).
Kraje rozwijające się, które nie mogły sobie pozwolić na finansowanie antykryzysowych programów wsparcia, rekompensowały to zwiększoną aktywnością administracji rządowej w zakresie promocji eksportu. Aktywność ta była koncentrowana głównie na rynkach pozaeuropejskich. Ważnym instrumentem zwiększania dostępu do rynków może być także umiejętnie adresowana pomoc rozwojowa.
