Odkrycie zjawiska możliwe było dzięki współpracy trzech detektorów fal grawitacyjnych działających w ramach sieci LIGO-Virgo-KAGRA (LVK).
LIGO-Virgo-KAGRA (LVK), czyli sieć detektorów fal grawitacyjnych
LIGO-Virgo-KAGRA (LVK) jest zaawansowaną siecią detektorów fal grawitacyjnych. Urządzenia te służą do pomiaru drobnych drgań czasoprzestrzeni, zwanych falami grawitacyjnymi, które spowodowane są nagłymi wydarzeniami kosmicznymi. Pierwsze detektory fal grawitacyjnych powstały w latach 90. XX wieku. Wcześniej obserwacja wszechświata możliwa była jedynie za pomocą promieniowania elektromagnetycznego (światła widzialnego, fal radiowych i podczerwieni).
LVK składa się z trzech interferometrów:
- LIGO (Laser Interferometer Gravitational-Wave Observatory) – w jego skład wchodzą dwa detektory na terenie Stanów Zjednoczonych (jeden w Livingston w Luizjanie, a drugi w Hanford w stanie Waszyngton);
- Virgo – działa we Włoszech;
- KAGRA (Kamioka Gravitational Wave Detector) – jest zlokalizowany w Japonii.
Współpraca między wspomnianymi detektorami umożliwia bardziej precyzyjne lokalizowanie źródeł fal grawitacyjnych i prowadzenie obserwacji astronomicznych w oparciu o te fale. Detektory w trakcie swojej działalności wykryły ok. 300 zderzeń czarnych dziur. Do tej pory za najmasywniejsze uznawano te ze zdarzenia oznaczonego jako GW190521, które zaobserwowano w 2021 roku. Całkowita masa czarnych dziur była wówczas 140 razy większa niż masa Słońca.