Na ekranach Dług Johna Maddena

John Madden prowadzi akcję w dwóch planach czasowych. Pokazuje wydarzenia z końca lat 90. i z 1965 roku, gdy Vogel został namierzony w Berlinie. Sekwencje, w których piękna Żydówka, przygotowując porwanie nazisty, trafia na fotel ginekologiczny w jego gabinecie, przypominają sceny u dentysty z „Maratończyka".

Równie dramatyczne są rozmowy z uwięzionym Voglem, który mówi: „Wy, Żydzi, nie umiecie zabijać. Umiecie tylko umierać".

W „Długu" są elementy thrillera, wartka akcja, a nawet romans, bo dwaj młodzi agenci rywalizują o względy pięknej koleżanki. Są też pytania o wartość prawdy i cenę, jaką trzeba zapłacić za kłamstwo, na które człowiek się godzi.

I wreszcie świetni aktorzy: Tom Wilkinson, a przede wszystkim Helen Mirren jako Rachel z lat 90. i Jessica Chastain – z lat 60.

A jednak mimo sprawnej realizacji i dużych ambicji „Dług" nie do końca przekonuje. Czuje się w nim „hollywoodyzację" Holokaustu, której zdołał uniknąć inny Brytyjczyk, Stephen Daldty w „Lektorze". Kino akcji zaczyna tu dominować nad psychologią, a gwiazda „Avatara" Sam Worthington wyraźnie odstaje od reszty wykonawców. Przede wszystkim jednak za dużo w „Długu" schematów. Razi też zbyt łatwa i oczywista pointa.