Dokument prezentowany na antenie Planete + to opowieść o tym „współczesnym świętym" – jak często go nazywano. Jednocześnie to dobra okazja do przypomnienia (lub poznania) jego myśli i poglądów, które wciąż są aktualne. Urodził się w 1875 r. w rodzinie luterańskiego pastora, w Alzacji. Otrzymał znakomite wykształcenie – studiował teologię i filozofię w Strasburgu i na Sorbonie, a także naukę gry na organach u słynnego Karola Marii Widora.
W 1913 roku, mając doktorat z filozofii, habilitację z teologii i studia medyczne, Schweitzer wyjechał do Afryki, gdzie wraz z żoną założył szpital w Lambaréné (dzisiejszy Gabon). Był pacyfistą i twórcą etycznej idei poszanowania życia. Sprzeciwiał się krzywdzeniu ludzi i wszystkich innych żywych stworzeń. „Jestem życiem, które chce żyć wśród innego życia, które też chce żyć" – zwykł mawiać.
Po II wojnie światowej dał się poznać jako krytyk broni atomowej, a jego poglądy zainspirowały wiele ruchów ekologicznych. Światowe uznanie dla jego działalności humanitarnej znalazło swój wyraz w przyznaniu mu Pokojowej Nagrody Nobla. Odebrał ją mając 77 lat. Zmarł trzynaście lat później, do końca pracując w swoim afrykańskim szpitalu.
