"Apokawixa" czy "Diana"? Kinowe premiery weekendu. Polecamy i ostrzegamy

Wyborcza noc 1981 roku. Na ulicach Paryża euforia. Ale Elizabeth, matka dwojga nastolatków, zostawiona przez męża musi zbudować swoje życie od nowa. Jest rozbita psychicznie, ma kłopoty finansowe,. Zaczyna pracować w nocnej audycji radiowej i tam poznaje bezdomną dziewczynę. Przejęta jej losem i samotnością, zaprasza ją do swojego domu. „Pasażerowie nocy” to opowieść o tym, jak w zagubionej kobiecie rodzi się siła. Ale także, a może przede wszystkim o emocjach i empatii. Warto ten film obejrzeć także dla kreacji Charlotte Gainsbourg, która tworzy na ekranie prawdziwą i bardzo piękną postać.

Wielu krytyków się tym filmem zachwyca. Piszą: „prawdziwy portret Lady Diany”, który powstał z odkopanych przez reżysera materiałów archiwalnych. Zaczyna się od fotografii zmiażdżonego samochodu, w którym zginęła księżna Walii, a potem cofa się do chwili, gdy paparazzi śledzą dziewiętnastoletnią dziewczynę, która ma wkrótce zostać narzeczoną, a potem żoną przyszłego brytyjskiego monarchy. Dalej wszystko “leci” chronologicznie. Nie ma tu żadnych spekulacji, wypowiedzi ekspertów czy historyków. Są tylko czyste fakty. Materiały filmowe ze „ślubu stulecia”, wywiady księcia Karola i Diany, relacje z podróży zagranicznych i spotkań w Wielkiej Brytanii. Jest romans Karola z Camillą Parker Bowles, łzy Lady Di, ale też wywiad, w którym sama przyznaje się do zdradzania męża. Powstaje z tego opowieść o kobiecie, o życiu celebrytów i odzieraniu ich, poniekąd też na własne życzenie, z prywatności, wreszcie o świecie, w którym liczy się głównie pozór i hierarchia, a przecież też pełnym namiętności, marzeń, rozczarowań. Szczególnie polecam ten film młodym widzom. Starsi, śledzący historię Lady Diany na bieżąco, niczego nowego się z tego dokumentu nie dowiedzą. Perkins pozwala mówić faktom, ale nie odkrywa nieznanej twarzy Diany i nie idzie dalej czy głębiej poza telewizyjne relacje.