Raper, którego zabiła własna sława

[b]Od początku kariery, krótkometrażowego debiutu "Paula" o 17-letniej czarnoskórej matce, opowiada pan o Afroamerykanach, którzy pokonują rozmaite trudności, by spełniać swoje marzenia. "Notorious" to kolejny film z tej serii – historia Christophera Wallace'a, znanego w świecie hip -hopu jako Notorious B.I.G albo Biggie.

George Tillman:[/b] Po sukcesie Obamy nikogo już nie trzeba przekonywać o potencjale drzemiącym w społeczności afroamerykańskiej. Ale przedtem jedyną drogą awansu dla chłopaka z czarnych slumsów był sport. Murzyn stawał się ogólnonarodowym herosem, jak zdobywał dla USA medale na olimpiadach i mistrzostwach. Dlatego przypomniałem, że możemy mieć i inne sny. Carl Brashear, bohater mojego wcześniejszego filmu "Men of Honor", syn biednego dzierżawcy gruntów z Kentucky, w latach 50. został pierwszym czarnoskórym nurkiem w marynarce wojennej. Christopher "Biggie" Wallace też jest kimś, kto potrafił pokonać własne słabości i mnóstwo przeciwności, by zostać wartościowym facetem.

[b]Kultura hip-hopu pana zdaniem odegrała ważną rolę w środowiskach czarnych blokowisk? [/b]

Zdecydowanie tak. W latach 70. na ubogich przedmieściach żyło wiele samotnych matek, takich jak Violetta Wallace. Nie były w stanie pomagać swoim dzieciom się rozwijać. Rap spełniał więc istotną funkcję: był wentylem bezpieczeństwa i jednocześnie odskocznią do marzeń i innego życia. Sposobem, by tysiące młodych ludzi powiedziało głośno to, co myślą i czują.

[b]Ale czy chłopak, który trafił do więzienia za handel narkotykami, jest dobrym bohaterem dla współczesnej młodzieży? [/b]

Z upadku można się podnieść i o tym właśnie jest "Notorious". To film o dorastaniu, o stawaniu się odpowiedzialnym człowiekiem. Tak naprawdę mówimy to samo co Obama w kampanii prezydenckiej: bądźmy dobrymi ojcami, mężami, obywatelami.

[b]Współproducentką filmu była matka Christophera Wallace'a. Czy to nie utrudniało panu pracy? Nie chcieli wybielać "Biggiego"? [/b]

Na początku też się tego obawiałem, ale szybko okazało się, że niesłusznie. Pani Wallace już podczas pierwszego spotkania powiedziała: "Wiem, że nie może pan skupić się tylko na najpiękniejszych cechach mojego syna, że zechce pan pokazać jego mroczne strony". Potem bardzo nam pomagała. Przed rozpoczęciem zdjęć spędziła sporo czasu z aktorką, która wcieliła się w jej postać. Myślę, że dzięki temu Angela Bassett zrozumiała, co w Ameryce lat 70. znaczyło być samotną matką z Jamajki. W czasie zdjęć pani Wallace codziennie była na planie, współpracowała ze scenografami, którzy wiernie odtworzyli realia domu, w którym "Biggie" się wychowywał.

[b]Nie było chyba panu łatwo znaleźć odtwórcę głównej roli. [/b]

Gdybyśmy kręcili ten film 20 lat temu, nie byłoby problemu. Zagrałby go Forest Whitaker. Szukaliśmy zdolnego aktora, który przypominałby choć trochę Christophera i potrafił rapować. Obejrzeliśmy kilkaset osób i byłem bliski rezygnacji. Wtedy na castingu w Nowym Jorku pojawił się Jamal Woolard. Gdy tylko wszedł, pani Wallace zawołała: "To jest mój syn". Jamal miał podobny sposób poruszania się, gestykulacji, był utalentowany i dobrze się czuł w Brooklynie. Musiał tylko przytyć 20 kilo.

[b]Dziesięcioletniego Chrisa zagrał autentyczny syn "Biggiego". Czy to nie było dla niego za trudne doświadczenie? [/b]

Christopher Jordan, który zresztą wygląda dokładnie tak samo jak jego ojciec w dzieciństwie, czuł się na planie bardzo szczęśliwy. Był niemowlakiem, gdy Notorious B.I.G. zginął od kuli nieznanego zabójcy. Nie pamiętał taty. Film pozwolił mu zbliżyć się do niego.

[b]Spędził pan dużo czasu z panią Wallace. Nie ma w niej takiego żalu: "Boże, gdyby Chris nie stał się sławny, to pewnie żyłby do dzisiaj..."? [/b]

Chwilami rzeczywiście miałem takie wrażenie... Zwłaszcza że ona nigdy nie lubiła rapu, nie rozumiała go. I chyba nie całkiem zdawała sobie sprawę, jak świetny był jej syn i jaką miał pozycję na rynku muzycznym.

[b]Ten film wzmocni jego legendę? [/b]

B.I.G. miał w chwili śmierci 24 lata. Po tej bezsensownej śmierci narosła wokół niego legenda jak wokół Jamesa Deana. I trwa. Soundtrack naszego filmu świetnie się w Stanach sprzedawał, bo ludzie Wallace'a pamiętają. Chciałbym, żeby po obejrzeniu "Notoriousa" lepiej go rozumieli.

[ramka][b]George Tillman: reżyser, producent[/b]