Przy umiarkowanym ryzyku osiągnął rezultaty odpowiednio o 4,5 i 6,2 pkt proc. wyższe od średnich w grupie. W rankingu obejmującym okres 24-miesięczny okazuje się liderem pod względem stopy zwrotu, a w zestawieniu 36-miesięcznym ustępuje tylko jednemu konkurentowi.

Dobre wyniki to przede wszystkim efekt inwestycji w akcje. Zarządzający stawiali zwłaszcza na małe, średnie i zagraniczne przedsiębiorstwa. Potrafili wybrać spółki zachowujące się lepiej, niż wynikałoby to z szerokich indeksów.

W tym roku wyniki są gorsze, ponieważ portfel oparty w dużej mierze na o spółkach zagranicznych jest nieco bardziej podatny na spadki. Szczególnie słabo fundusz wypadł w marcu i kwietniu z powodu spadku kursów m.in. ukraińskich spółek: Kernel i Astarta.

Wadą funduszu jest to, że jedynie w wąskim zakresie korzysta z aktywnej alokacji, co ogranicza możliwość wypracowania ponadprzeciętnych stóp zwrotu. Również część dłużna portfela jest zarządzana pasywnie, pełni wyłącznie rolę stabilizacyjną. Polityka oparta na umiarkowanej grze wrażliwością portfela na zmiany rynkowych stóp procentowych oraz unikanie papierów korporacyjnych o wyższej dochodowości w zasadzie uniemożliwia osiąganie z części dłużnej portfela powtarzalnych wyników wyraźnie lepszych od średnich w grupie.