Miedź się modernizuje

- Nie wykluczałbym, że jeszcze w tym roku w Polsce uda się nam zrealizować chociażby testowe instalacje nowych technologii dostępowych xDSL, które mogą podnieść przepływności w miedzianej sieci PSTN do 70-100 Mb/s. Moim zdaniem warto, ponieważ dzięki temu usługi szerokopasmowe w sieciach operatorów telekomunikacyjnych będą mogły być konkurencyjne w porównaniu do wydajności sieci HFC - mówi Rafał Sobiczewski, dyrektor ds. dostępu szerokopasmowego Alcatela-Lucenta.

Jego firma realizuje już dzisiaj komercyjne wdrożenie technologii vectoringu w sieci VDSL belgijskiego operatora narodowego Belgacom. Mimo ewidentnych zalet i przewag pasywnych sieci optycznych miedź nie daje się łatwo wyrugować.

FTTx pełznie

- W Polsce buduje się stosunkowo niewiele nowej światłowodowej infrastruktury dostępowej, a więc nie ma dużego popytu na technologię optyczną, która jest w takich wypadkach pierwszym wyborem. Na większą skalę sieci FTTx buduje tylko grupa Netii (czyli dawna Telefonia Dialog) i niektóre sieci kablowe. W porównaniu do Stanów Zjednoczonych, rynków azjatyckich, ale także krajów takich, jak Rosja i Turcja, inwestycje te są u nas bardzo skromne. Niezwykle istotny jest tutaj reżim regulacyjny - mówi Rafał Sobiczewski.

- Pojawiają się pomysły, aby wykopać miedź, sprzedać ją na złom, a za uzyskane środki wybudować sieci optyczne, ale ja jeszcze nie widziałem przypadku, aby to się naprawdę dało zrealizować. Ani od strony technicznej, ani ekonomicznej. Poza tym trzeba pamiętać, że najwięksi inwestorzy, jakimi są operatorzy zasiedziali mają często na sieci miedzianej regulowane usługi hurtowe i nie mogą, ot tak sobie, pozbawić konkurentów dostępu do nich - zauważa menedżer Alcatela-Lucenta.

Nowo powstające osiedla i budynki podłączane są już dzisiaj systemami optycznymi. W niektórych miejscach zastępuje się nimi także stare lub zbyt mało wydajne linie miedziane. Ale światłowody koegzystują z technologią miedzianą. I to się prędko nie zmieni.

- Wymiana sieci miedzianej - nawet gdyby FTTx przyspieszyło - to praca na długie lata. A popyt na większe pasmo wciąż rośnie i musimy sobie radzić tym, czym dysponujemy - mówi Rafał Sobiczewski.

Więcej pary w miedzi

- 100 Mb/s i więcej z pojedynczej pary miedzianej nie stanowi dzisiaj dużego problemu technicznego. Miedź już mamy zakopaną w ziemi i każdy operator chce ją wykorzystać w jak największym stopniu - mówi Rafał Sobiczewski - Dzisiaj w zasadzie nie mamy wątpliwości, że u większości zasiedziałych (i nie tylko) operatorów technologia VDSL zostania wdrożona na uzasadnioną ekonomicznie skalę. Aktualnie podstawowy asortyment, jaki sprzedajemy, to systemy VDSL2. Cele Agendy Cyfrowej mówią jednak o 100 Mb/s, której to prędkości nie da się uzyskać ze zwykłej linii VDSL2, ale już można po wdrożeniu najnowszego wariantu tej technologi wykorzystującego tzw. vectoring. Eliminuje on efekty wzajemnego zakłócania sygnałów z sąsiadujących linii (tzw. przeniki) - przekonuje Rafał Sobiczewski.

Vectoring

wymaga zastosowania tej techniki dla wszystkich linii abonenckich w wiązce kablowej. W przypadku udostępnienia lokalnej podpętli abonenckiej operatorowi alternatywnemu on także musi zainstalować odpowiednie karty w swoim koncentratorze VDSL (co, jak wskazuje Rafał Sobiczewski, jest na razie wirtualną przeszkodą, bo hurtowa oferta na podpętle nie jest wykorzystywana). Inaczej

vectoring

nie działa. Technologia wymaga również wyposażenia abonentów w modemy wspierające

vectoring

, lub chociaż

vectoring-friendly

.

Vectoring

pozwala na uzyskanie rzeczywistych przepływności ok. 80-100 Mb/s na odległość 150-400 m od gniazdka abonenckiego, co oznacza konieczność skracania pętli abonenckiej. Ale to operatorzy i tak już robię, aby instalować urządzenia VDSL.

Co po vectoringu?

Na etapie testów laboratoryjnych prowadzone są testy techniki phantom mode, która łączy technikę vectoringu oraz bondingu ze specjalnym układem sprzęgającym umożliwiającym tworzenie dodatkowych, wirtualnych linii w sieci dostępowej.