W czasie szczytu na Alasce, gdzie 15 sierpnia po raz pierwszy od 2019 roku doszło do spotkania Donalda Trumpa z Władimirem Putinem, zgodę na gwarancje bezpieczeństwa dla Ukrainy miał wyrazić przywódca Rosji. Ani 15 sierpnia, ani 18 sierpnia nie poznaliśmy jednak szczegółów dotyczących tego, jak takie gwarancje miałyby wyglądać. Po szczycie na Alasce Steve Witkoff, specjalny wysłannik prezydenta Rosji ds. Bliskiego Wschodu, który uczestniczył w negocjacjach z Rosją, mówił o gwarancjach „przypominających te, które zapewnia artykuł 5 Traktatu Waszyngtońskiego”. Nie przedstawił jednak żadnych szczegółów dotyczących tego rozwiązania.
Czym mogłyby być owe gwarancje bezpieczeństwa dla Ukrainy? Oto kilka możliwości, niektóre z nich zostały już praktycznie wykluczone.
Członkostwo Ukrainy w NATO
Taka gwarancja byłaby najsolidniejsza – ale jednocześnie jest wykluczona ze względu na sprzeciw Rosji, a także sceptycyzm wielu członków samego Sojuszu Północnoatlantyckiego, z USA na czele. Gdyby Ukraina została członkiem NATO, byłaby objęta gwarancjami obrony wzajemnej, wynikającymi ze wspomnianego wyżej artykułu 5 Traktatu Waszyngtońskiego. Artykuł ten nie zakłada wprawdzie automatycznego wejścia w konflikt sojuszników z państwem, które padło ofiarą agresji (czytamy w nim o podejmowaniu „działań, jakie każdy z sojuszników uzna za konieczne, łącznie z użyciem siły zbrojnej”, ale w praktyce nieudzielenie pomocy militarnej sojusznikowi podważałoby wiarygodność całego NATO.
Rosja wyklucza możliwość wejścia Ukrainy do NATO. Obawa przed scenariuszem, w którym NATO rozszerza się o Ukrainę lub na jej terytorium pojawiają się instalacje wojskowe NATO była jedną z przyczyn rozpoczęcia przez Rosję wojny najeźdźczej przeciw Ukrainie.
Artykuł 5 Traktatu Waszyngtońskiego
Strony zgadzają się, że zbrojna napaść na jedną lub więcej z nich w Europie lub Ameryce Północnej będzie uznana za napaść przeciwko nim wszystkim i dlatego zgadzają się, że jeżeli taka zbrojna napaść nastąpi, to każda z nich, w ramach wykonywania prawa do indywidualnej lub zbiorowej samoobrony, uznanego na mocy artykułu 51 Karty Narodów Zjednoczonych, udzieli pomocy Stronie lub Stronom napadniętym, podejmując niezwłocznie, samodzielnie jak i w porozumieniu z innymi Stronami, działania, jakie uzna za konieczne, łącznie z użyciem siły zbrojnej, w celu przywrócenia i utrzymania bezpieczeństwa obszaru północnoatlantyckiego.
O każdej takiej zbrojnej napaści i o wszystkich podjętych w jej wyniku środkach zostanie bezzwłocznie powiadomiona Rada Bezpieczeństwa. Środki takie zostaną zaniechane, gdy tylko Rada Bezpieczeństwa podejmie działania konieczne do przywrócenia i utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa