Clostridium difficile jest Gram-dodatnią bakterią beztlenową, która w samych Stanach Zjednoczonych jest odpowiedzialna za 15 -30 tys. zgonów rocznie.

W niektórych przypadkach, a zwłaszcza podczas infekcji bakteryjnej, przyjmowanie antybiotyków może zaburzyć równowagę mikroorganizmów występujących w jelicie. Wówczas Clostridium difficile namnaża się w jelicie ze szkodą dla mikroflory jelitowej i wytwarza toksyny powodujące biegunkę, ból brzucha czy zapalenie okrężnicy. Objawom towarzyszy również gorączka. W niektórych przypadkach zakażenie może doprowadzić do ogólnej niewydolności narządowej.

W niektórych ogniskach, zwłaszcza występujących w warunkach szpitalnych, zidentyfikowano jeszcze bardziej śmiercionośny i wytwarzający więcej toksyn szczep Clostridium difficile. Ta infekcja ma wyższy wskaźnik nawrotów i znacznie gorzej reaguje na leczenie antybiotykami.

Leczenie zapalenia jelita grubego wywołanego przez Clostridium difficile u osoby przyjmującej antybiotyki z powodu innej infekcji rozpoczyna się od natychmiastowego przerwania podawania tego antybiotyku. Objawy ustępują zazwyczaj w ciągu 10 do 12 dni. W przypadku utrzymujących się objawów można zastosować antybiotyk skuteczny przeciwko szczepowi Clostridium difficile. Należy również unikać przyjmowania leków spowalniających pasaż jelitowy i leczących biegunkę, ponieważ mogą one wydłużyć czas kontaktu patogennej toksyny ze ścianą jelita.

W 15-20 proc. przypadków objawy powracają, a infekcja rozpoczyna się ponownie w ciągu kilku tygodni od zaprzestania leczenia. W takim przypadku lekarze ponownie rozpoczynają cykl antybiotykoterapii. Niestety antybiotyki nie zawsze są skuteczne w leczeniu tych najbardziej opornych szczepów Clostridium difficile.

Przeszczep kału, który od dawna uważany jest za leczenie eksperymentalne, jest zatem interesującą opcją dla tych pacjentów, którzy doświadczają kilku epizodów ciężkiego nawrotu choroby. Technika polega na przeniesieniu stolca od zdrowego dawcy do jelita grubego pacjenta za pomocą kolonoskopii przez odbyt lub w formie lewatywy przez rurkę wprowadzoną przez nos pacjenta do jego jelita. Po takim leczeniu nawracające objawy zapalenia jelita grubego wywołanego przez Clostridium difficile pojawiają się bardzo rzadko.

Nowy lek, zatwierdzony przez amerykańską Food and Drug Administration, nosi nazwę Rebyota. Podaje się go w pojedynczej dawce, doodbytniczo. Przed wyprodukowaniem leku, kał dawcy jest badany w celu sprawdzenia, czy nie zawiera zakaźnych czynników chorobotwórczych (jest to materiał ludzki, więc ryzyko nie jest zerowe, podobnie jak ryzyko przeniesienia niektórych alergenów).

Wszystkie osoby biorące udział w badaniu miały jeden lub więcej nawrotów zapalenia jelita grubego wywołanego przez Clostridium difficile i na początku badania przyjmowały jeszcze antybiotyki. 978 osób w wieku powyżej 18 lat otrzymało jedną lub więcej dawek leku ze stolca dawcy lub placebo, po okresie od 24 do 72 godzin po zakończeniu antybiotykoterapii. W wyniku badań klinicznych okazało się, że pojedyncza dawka zmniejszyła częstość nawrotów objawów o 29,4 proc. w ciągu ośmiu tygodni od zaprzestania antybiotykoterapii w porównaniu z placebo.

Podczas badań klinicznych, po podaniu produktu niektórzy uczestnicy doświadczyli pewnych skutków niepożądanych, jak ból brzucha, biegunka, wzdęcia, gazy i nudności.

Mimo tych niedogodności jest pewne, że zatwierdzenie przez FDA leczenia opartego na bakteriach kałowych pochodzących od człowieka stanowi znaczny postęp w leczeniu pacjentów cierpiących na nawracające zapalenie jelita grubego wywołane przez Clostridium difficile.