Zmiana warty w Dreamlinerze

Albaugh opuścił stanowisko 1 października 2012. Od lipca pracował „na zakładkę" ze swoim następcą. To oni dwaj stoją za sukcesem Dreamlinera. Maszyny, która zrewolucjonizuje światowe lotnictwo i która za tydzień w barwach LOT po raz pierwszy wyląduje na warszawskim lotnisku. Ta maszyna gwarantuje zupełnie nową jakość podróży lotniczych – bardziej nawilżone powietrze, więcej miejsca na bagaż podręczny, automatycznie przyciemniane okna, wygodniejsze lekkie fotele. Dla linii to także oszczędności oraz większa atrakcyjność oferty w czasach coraz większych kłopotów na rynku lotniczym.

Wszyscy gotowi

Rok temu na lotnisku w Seattle Jim Albaugh, wówczas jeszcze prezes Boeing Commercial Aviation, przekazywał pierwszy egzemplarz maszyny japońskiej linii ANA. – To jest dla nas wielki dzień. Boeing jest wreszcie gotowy, ANA jest gotowa, samolot jest gotowy – mówił Albaugh.

ANA była gotowa już ponad dwa lata wcześniej. To Boeing nie był gotowy i na głowę Albaugha waliły się gromy, nie tylko ze strony Japończyków. Firma musiała negocjować kolejne odszkodowania. Także z naszym LOT.

Wtedy rok temu jako ostateczny termin dostawy B787 dla Lotu podawano trzeci kwartał, a Marcin Piróg, prezes polskiego przewoźnika, zapewniał, że bardzo intensywnie zabiega o jak najbliższy termin dostaw. Ten termin jednak „obsunął się" o kolejny kwartał. Podobnie jak w przypadku dostawy dla Qatar Airways. Hindusi z Air India domagali się odszkodowania w wysokości miliarda dolarów, mimo że nie mieli czym za samoloty zapłacić.

Do Albaugha mieli pretensję także akcjonariusze. Bo mimo że cena katalogowa, której nie płaci żaden z odbiorców (wszyscy korzystają ze zniżek) wynosi 200 mln dolarów, to z powodu początkowych kosztów produkcji cena każdego liniowca snów przekracza 300 mln. Ale Bill Batcheller z funduszu inwestycyjnego Tower Wealth Management broni Albaugha. Porównuje tę sytuację z posiłkiem anakondy – to gigantyczne zgrubienie w środku przewodu pokarmowego, w tym wypadku w bilansie firmy. Musi minąć jeszcze trochę czasu, zanim wszystko zostanie skonsumowane – mówi. Przy tym nie ukrywa, że jego fundusz, który sprzedał akcje Boeinga w 2010 r., teraz je ponownie kupił.

Albaugh podpisywał najważniejsze dla Boeinga kontrakty, które umocniły przemysł lotniczy w stanie Waszyngton. Zbudował fabrykę w Karolinie Południowej. – Za jego kadencji Boeing podpisywał rekordowe kontrakty, odnotowywał największy wzrost produkcji i wydajności – mówił podczas pożegnania gubernator stanu Waszyngton Chris Gregoire.

Kariera po drabinie

Największe zaszczyty związane z jednym z największych sukcesów amerykańskiego koncernu spadną właśnie na Raya Connera. Nowy szef BCA to weteran w Boeingu.

A cała zmiana warty odbyła się gładko. Kiedy 1 października już oficjalnie wprowadzał go James McNerney, prezes całego koncernu mówił, że doświadczenie Connera w przemyśle lotniczym nie ma sobie równych. – Ray budował, sprzedawał i serwisował samoloty. Zarządzał naszymi największymi programami, doskonale zna klientów i jest szanowany przez pracowników. To dlatego jest naturalnym liderem – mówił McNerney.

Conner przeszedł całą drabinę stanowisk w Boeingu. Zaczynał w 1977 r., na dwa lata przed Albaughem jako mechanik przy budowaniu modelu B727. Odpowiadał za stosunki z klientami i musiał także wysłuchać gorzkich słów od linii, które całkowicie zmieniały strategię, bo nie były w stanie zgodnie z planami wprowadzić nowych maszyn do floty. Szefował także działowi współpracy z dostawcami, którzy mieli na swoim koncie wiele wpadek i nie byli w stanie dopasować się do wyśrubowanych terminów Boeinga. Tych dostawców Boeing ma na świecie tysiące. Przy tym dotyczyło to wszystkich amerykańskich fabryk Boeinga, nie tylko największej – w Seattle.

Od przyszłego roku z Seattle musi wylatywać przynajmniej 10 maszyn miesięcznie. Dwa razy tyle, ile dzisiaj

Conner znany jest również jako doskonały negocjator, ostatnio poradził sobie z roszczeniową postawą związków zawodowych. Teraz jest odpowiedzialny za produkcję kolejnych wersji B787 – 787-10, która będzie w stanie przewieźć o 40 pasażerów więcej niż dotychczasowy model 787-9.