Zgodnie z art. 29 § 1 k.p. strony stosunku pracy powinny w umowie o pracę określić miejsce wykonywania pracy. W doktrynie prawa pracy odróżnia się przy tym prawne pojęcie „miejsca stałego wykonywania pracy” (w rozumieniu art. 29 k.p.) od „miejsc wypełniania obowiązków pracowniczych”.Pierwsze z tych pojęć oznacza miejsce wykonywania zobowiązania przez pracownika i nie może być określone ogólnikowo (niewyraźnie) np. jako teren całego kraju, gdyż w istocie miejsce pracy pozostaje nieokreślone. Jeżeli natomiast w umowie o pracę strony nie postanowiły inaczej, miejscem pracy jest siedziba pracodawcy. W tym wypadku bowiem odpowiednio stosuje się – zgodnie z art. 300 k.p.– art. 454 § 2 k.c. Według niego o miejscu wykonywania zobowiązania mającego związek z przedsiębiorstwem (zakładem pracy) rozstrzyga miejsce, w którym się znajduje siedziba przedsiębiorstwa. Nie jest to jednak jednoznaczne z domniemaniem, że miejscem świadczenia pracy jest zawsze si...