Tym zagadnieniem zajęli się naukowcy z Uniwersytetu Medycznego w Wiedniu. Zespołem kierował dr Fabian Kanz, wiadomość o tym zamieszcza wydanie internetowe PLOS ONE.
Naukowcy dokonali chemicznej analizy kości gladiatorów pochowanych w Efezie - mieście w Azji Mniejszej, stolicy rzymskiej prowincji, w której mieszkało około 200 tys. ludzi.
Spośród 53 szkieletów odkopanych w 1993 roku na cmentarzysku z II i III wieku p.n.e., 22 należało do gladiatorów. Analiza izotopów pierwiastków zawartych w kościach umożliwiła ustalenie, czym żywili się ludzie występujący na arenach a czym widzowie.
Okazuje się, że dieta tych bardzo muskularnych ludzi, podobnie zresztą jak dieta pozostałych osób, tylko obserwujących ich zmagania, pochowanych na tym samym cmentarzysku, była prawie całkowicie wegetariańska. Podstawą tej diety był jęczmień uważany w starożytności za zboże mniej wartościowe od pszenicy. Jednak była też różnica między dietą gladiatorów i pozostałych osób z tego samego cmentarzyska - w kościach gladiatorów odłożyło się bardzo dużo strontu. Skąd mógł pochodzić ten pierwiastek w dużym stężeniu? W tekstach z epoki, między innymi u Pliniusza Starszego, znajdują się wzmianki o tym, że gladiatorzy spożywali specjalną miksturę której głównym składnikiem był rozpuszczony popiół roślinny - właśnie on był obfitym źródłem strontu.
Naukowcy szacują, że gladiator spożywał około jednego grama dziennie tego roślinnego popiołu. W ten sposób - jak uważano w starożytności - wzmacniano ciało po intensywnych ćwiczeniach jakich wymagała profesja gladiatora. Wierzono także, że roślinny popiół wzmacnia kości i ułatwia ich zrastanie się.
