Wśród odkrytych zabytków są monety rzymskie, ozdoby, fragmenty srebra, relikty konstrukcji mieszkalnych. Najstarsze spośród tych zabytków mają związek z kulturą łużycką (około 1000 lat p. n. e.), najmłodsze pochodzą ze średniowiecza.
Bardzo cennym znaleziskiem są skarby, które odkryto w bliskim siebie sąsiedztwie. Pierwszy to depozyt monet i ozdób wykonanych ze srebra, szkła i bursztynu. Na skarb składają się, oprócz 40 denarów rzymskich z I i II wieku i kilkunastu paciorków, również fragmenty zapinek srebrnych, z których jedna została wykonana prawdopodobnie w V wieku. Skarb był przechowywany w pojemniku z materiałów organicznych, który uległ całkowitemu rozkładowi.
Specyficzne ślady na monetach wskazują, że przez pewien czas przebywały w ogniu. Pożar osady prawdopodobnie uniemożliwił właścicielowi odzyskanie kosztowności. To dramatyczne wydarzenie rozegrało się około 1500 lat temu.
Tuż obok opisanego depozytu badacze znaleźli grudki stopionego srebra — pozostałość po przetopieniu surowca srebrnego. Znaleziono je razem z fragmentami wczesnośredniowiecznej ceramiki (XI-XII wiek). Mieszkańcy tego terenu mogli wydobyć część denarów z odkrytego obok skarbu i przetopić je. Wyjaśnią to badania metaloznawcze.
Kolejny skarb, odkryty 30 metrów od poprzednich, składa się z 67 denarów rzymskich. Wśród nich są emisje cesarzy od I do II wieku, od Wespazjana do Kommodusa. Również ten skarb został zdeponowany w pojemniku organicznym, po którym nie zachowały się ślady.
