M.T. ukończył aplikację ogólną w listopadzie 2010 roku i w ustawowym terminie złożył wniosek o przyjęcie na aplikację sędziowską, ewentualnie prokuratorską. Dyrektor Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury wobec wyczerpania limitu miejsc na obu aplikacjach odmówił przyjęcia M.T. zarówno na aplikację sędziowską, jak i prokuratorską.
Aplikant od tej decyzji odwołał się najpierw do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, a następnie do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Ten ostatni uchylił zaskarżoną decyzję, uzasadniając, iż przepis art. 26 ust. 3 zd. 1 ustawy o Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury – w brzmieniu sprzed nowelizacji dokonanej 18 sierpnia 2011 r. – należy interpretować zgodnie z regułami wykładni językowej, w świetle których przepis ten stanowi, że o kolejności miejsca na liście klasyfikacyjnej aplikantów decyduje suma punktów uzyskanych przez aplikanta ze wszystkich sprawdzianów i ze wszystkich praktyk odbytych w czasie trwania aplikacji ogólnej.
Po tym wyroku, M.T. zwrócił się z wnioskiem o kontynuowanie szkolenia na aplikacji specjalistycznej – sędziowskiej. Dyrektor KSSiP odmówił, jednak przyjęcia go na aplikację sędziowską i przyjął go na aplikację prokuratorską. Tłumacząc powody takiej decyzji, dyrektor KSSiP wskazał, że aby wykonać wytyczne zawarte w wyroku NSA, należało sporządzić listę symulacyjną i w ten sposób ustalić miejsce, które M.T. mógłby zająć na liście klasyfikacyjnej aplikantów, gdyby została ona sporządzona zgodnie z rozumieniem art. 26 ust. 3, przedstawionym przez sąd.
W oparciu o tak skonstruowaną listę klasyfikacyjną oraz wnioski aplikantów pierwszego rocznika aplikacji ogólnej, zostały opracowane dwie listy kandydatów, którzy zostaliby przyjęci na aplikację sędziowską i aplikację prokuratorską. Z uwagi na osiągniętą pozycję, M.T. nie znalazł się na liście kandydatów, którzy mogliby zostać na przyjęci na aplikację sędziowską. Natomiast pozycja na liście pozwalała na umieszczenie go na liście kandydatów przyjętych na pierwszy rocznik aplikacji prokuratorskiej.
M.T. nie chciał kontynuować szkolenia na aplikacji prokuratorskiej, i po raz kolejny odwołał się od decyzji dyrektora KSSiP najpierw do ministra sprawiedliwości, a kiedy nie przyniosło to skutku (MS utrzymał w mocy decyzję) złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. W skardze podniósł, że wyłączną podstawą wydania decyzji o przyjęci na aplikację specjalistyczną, po uwzględnieniu skargi przez Naczelny Sąd Administracyjny, powinien być art. 23 ust. 4 w zw. Z art. 29 ust. 6 ustawy o KSSiP, który nie przewiduje przesłanki ustalania nowego miejsca skarżącego na liście klasyfikacyjnej aplikantów, a nakazuje przyjęcie na aplikację zgodnie z jego wnioskiem, tj. na aplikację sędziowską, a nie prokuratorską.
