Prawo pacjenta do informacji to fundament gwarancji podmiotowości pacjenta w procesie leczenia. Poszanowanie autonomii woli i godności pacjenta jest jedną z podstawowych zasad prawa medycznego i wyrazem odejścia od paternalistycznego modelu relacji pomiędzy lekarzem i pacjentem.
Art. 9 ust. 1 i 2 ustawy o prawach pacjenta i rzeczniku praw pacjenta (u.p.p.) stanowi, że pacjent ma prawo do informacji o swoim stanie zdrowia, rozpoznaniu, proponowanych oraz możliwych metodach diagnostycznych i leczniczych, dających się przewidzieć następstwach ich zastosowania albo zaniechania, wynikach leczenia oraz rokowaniu. Uprawnienia te są niejako lustrzanym odbiciem ustawowego obowiązku lekarza udzielania takich informacji.