Prokuratura Regionalna w Gdańsku wniosła o stwierdzenie nieważności uchwały, zarzucając jej naruszenie przepisów prawa, w tym nieprawidłowe określenie przez Radę Miasta Gdańska granic swobody regulacyjnej.

Czytaj także: Miasta nie zarobią na holowaniu

W ocenie prokuratury stawki przyjęte w uchwale oscylują w górnych granicach maksymalnych stawek wskazanych w obowiązującym Obwieszczeniu Ministra Rozwoju i Finansów z 25 lipca 2017 roku. Znacznie przewyższają one rzeczywiste koszty usuwania i przechowywania pojazdów ponoszone przez Gminę Miasta Gdańska, w tym cenę brutto uiszczaną za wykonanie takich usług.

Podobne działania podjęła również Prokuratura Regionalna we Wrocławiu. W lipcu 2018 roku zakwestionowała ona uchwałę Rady Miejskiej Wrocławia z 23 listopada 2017 roku, Rady Powiatu Strzelińskiego z 30 listopada 2017 roku, Rady Powiatu Lubańskiego z 28 grudnia 2017 roku, Rady Powiatu Lubińskiego z 30 listopada 2017 roku oraz Rady Powiatu w Świdnicy z 28 listopada 2017 roku. Wszystkie budzące zastrzeżenia uchwały dotyczyły wysokości opłat za usunięcie i przechowywanie pojazdu usuniętego z drogi oraz wysokości kosztów powstałych w razie odstąpienia od usunięcia pojazdu na rok 2018.

Zdaniem prokuratora przyjęte przez Rady w tych uchwałach stawki opłat za usuwanie i przechowywanie pojazdów były zbyt wysokie, oscylujące w górnych granicach stawek maksymalnych, ustalonych przez Ministra Finansów. Nie uwzględniały one również, wbrew przepisom ustawy z 20 czerwca 1997 roku Prawo o ruchu drogowym, rzeczywistych kosztów takich usług na terenie powiatu, które kształtowały się na niższym poziomie.

Prokurator wskazał, że jakkolwiek przepis ustawy zakreślił maksymalną wysokość opłat za realizację takiego zadania, to jednocześnie wyraźnie ograniczył swobodę rady powiatu poprzez sformułowanie kryteriów, którymi musi się ona kierować przy ustalaniu wysokości opłat, a nie w sposób arbitralny – z pominięciem rzeczywistych kosztów realizacji zadania.