20 listopada 2015 r. w Sądzie Apelacyjnym w Warszawie zapadł wyrok (sygn. VI ACa 146/14) w sprawie, którą niepubliczne przedszkole wytoczyło podwarszawskiej gminie o wypłatę zaniżonej dotacji za okres od połowy 2003 do początku 2013 r. Łącznie zasądzono na rzecz powoda ponad 710 tys. zł (wraz z odsetkami ustawowymi kwota ta wyniosła ponad 1,2 mln zł).
Przy tej okazji Sąd Apelacyjny przesądził właściwą interpretację szeregu przepisów regulujących obliczenie dotacji dla przedszkoli niepublicznych. Jest o tyle istotne, że przedmiotowe przepisy są powszechnie przez gminy błędnie interpretowane lub niewłaściwie stosowane, ze skutkiem w postaci zaniżenia należnej placówkom niepublicznym dotacji.
Posiłkując się m.in. powyższym wyrokiem, warto się przyjrzeć temu, gdzie gminy, ze szkodą dla placówek niepublicznych, naruszają przepisy i jak placówki te mogą się tej praktyce przeciwstawić.
Podstawa ustalenia dotacji
Niepubliczne szkoły i przedszkola otrzymują od gmin dotacje w wysokość uzależnionej od wydatków edukacyjnych gminy i liczby uczniów placówki niepublicznej. Wysokość takiej dotacji określa ustawa o systemie oświaty (art. 90).
W przypadku przedszkoli niepublicznych z rzeczonej ustawy (art. 90 ust. 2a) wynika, że – poza przypadkami: przedszkoli niepublicznych, które pobierają opłaty nie wyższe niż placówki publiczne i spełniają szereg innych wymogów, a także dotacją do ucznia niepełnosprawnego (którymi to przypadkami nie będzie się tu zajmować) – gmina ma obowiązek wypłacać w ramach dotacji na jednego ucznia placówki niepublicznej „nie mniej niż" (czyli de facto dokładnie tyle) 75 proc. „wydatków bieżących" „ponoszonych w przedszkolach prowadzonych przez gminę" na jednego ucznia. Przy tym od czasu nowelizacji ustawy o systemie oświaty, która weszła w życie 1 września 2013 r. (formalnie od 1 września 2015 r., ale zgodnie z przepisami przejściowymi była stosowana dwa lata wcześniej), dla potrzeb ustalenia należnej dotacji kwoty „wydatków bieżących" są „pomniejszone o opłaty za korzystanie z wychowania przedszkolnego oraz za wyżywienie, stanowiące dochody budżetu gminy". Ustawa obowiązująca do 31 sierpnia 2013 r. nie zawierała zaś takiego zapisu.