W październikowym badaniu ankieterzy Centrum Badania Opinii Społecznej pytali m.in. o to, czy i jak często Polacy odczuwają dumę i wstyd ze swojej przynależności narodowej. Pytania dotyczyły także różnic między patriotyzmem i nacjonalizmem.
Za patriotów najczęściej uważają się przedstawiciele kadry kierowniczej i specjaliści wyższego szczebla (98 proc.), mieszkańcy największych miast (97 proc.) oraz osoby o prawicowej orientacji politycznej (95 proc.). Z kolei częściej niż inni nie określają się mianem patriotów badani mający od 18 do 24 lat (19 proc.), zwłaszcza uczniowie i studenci (25 proc.), robotnicy niewykwalifikowani (15 proc.), osoby najgorzej wykształcone (14 proc.), sporadycznie praktykujące religijnie (14 proc.) oraz niemające określonych poglądów politycznych (14 proc.).
Dla trzech czwartych ankietowanych (74 proc.) przynależność narodowa jest powodem do dumy. Prawie dwie piąte (38 proc.) twierdzi, że dumę z bycia Polakiem odczuwa bardzo często, a zbliżony odsetek osób (36 proc.) – dość często. Co czwarty respondent (24 proc.) przyznaje, że utożsamianie się z narodem polskim raczej rzadko napawa go dumą (21 proc.) lub praktycznie nigdy się to nie zdarza (3 proc.).
Ankietowani w zdecydowanej większości (90 proc.) deklarują, że w zasadzie nigdy nie wstydzą się swojej narodowości (64 proc.) lub że sytuacje takie zdarzają się raczej sporadycznie (26 proc.). Co jedenasty badany (9 proc.) przyznaje, że często wstydzi się tego, że jest Polakiem.
Jak podkreśla CBOS w stosunku do badania z 2008 r. nieco zmieniło się rozumienie patriotyzmu w Polsce. Obecnie jest on wyraźnie częściej kojarzony z kibicowaniem polskim sportowcom (wzrost wskazań o 11 pkt. proc.), płaceniem podatków (+10 pkt.), gotowością do odbycia służby wojskowej lub przeszkolenia wojskowego (+9 pkt.) oraz podejmowaniem działań na rzecz społeczności lokalnej (+7 pkt.).