Aktualizacja: 16.08.2020 10:12 Publikacja: 16.08.2020 00:01
Foto: AdobeStock
Konwencja stambulska oraz snute przez polski rząd plany jej wypowiedzenia to ostatnio bardzo newralgiczna tematyka społeczno-polityczna. Nic nie wskazuje na to, aby miało się to zmienić, gdyż Bruksela rozważa włączenie konwencji do porządku prawnego UE.
W praktyce nie jest to jednak proste. Konwencja mogłaby stać się dokumentem UE dopiero po ratyfikowaniu jej przez wszystkie kraje członkowskie. Tymczasem nie tylko sześć państw unijnych nie dopełniło tej kluczowej formalności (Bułgaria, Czechy, Węgry, Litwa, Łotwa oraz Słowacja), ale i niektóre z nich, w tym Polska, rozważają wypowiedzenie konwencji. Czy więc ewentualne włączenie jej do porządku prawnego Unii Europejskiej można w ogóle brać pod uwagę?
Kontynuuj czytanie tego artykułu w ramach subskrypcji rp.pl
Na bieżąco o tym, co ważne w kraju i na świecie. Rzetelne informacje, różne perspektywy, komentarze i opinie. Artykuły z Rzeczpospolitej i wydania magazynowego Plus Minus.
Na czele powołanych przez polityków komisji kodyfikacyjnych stanęli sędziowie w czynnej służbie. A co z konstytucyjną zasadą trójpodziału władzy?
Wraz z początkiem 2025 r. wejdą w życie nowe obowiązki dotyczące zapewnienia odpowiedniej liczby miejsc do ładowania samochodów elektrycznych.
Likwidacja Centralnego Biura Antykorupcyjnego (CBA) jest kolejnym etapem realizacji obietnic wyborczych Donalda Tuska. To działanie ma na celu „sprzątanie” po państwie PiS.
Dlaczego fiskus w łamaniu prawa jest konsekwentny, kreatywny i bezkarny. Dlaczego w szczególności nie obawia się sądu administracyjnego, który zamiast chronić obywatela przez nadużywającym uprawnień fiskusem, dużo mocniej broni fiskusa przed obywatelem. Najwyższy już czas aby organy ścigania przestały traktować jako martwe przepisy o przestępstwach urzędniczych, bo takie przestępstwa popełniają urzędnicy wszystkich szczebli, a nie tylko kierownictwo ministerstwa spraw wewnętrznych.
Ciszę wyborczą należy dziś uznać tylko za symboliczny koniec kampanii wyborczej. Nie ma sensu utrzymywać przepisów o ciszy np. przed drugą turą wyborów samorządowych.
Adam Bodnar powinien przedstawić dane pokazujące, jaki procent wniosków o inwigilację, w tym Pegasusem, był akceptowany przez sędziów. Dołujące jest to, że wśród wydających zgodę byli sędziowie, którzy głośno zwracali uwagę na inne zagrożenia dla demokracji i praw obywatelskich.
Masz aktywną subskrypcję?
Zaloguj się lub wypróbuj za darmo
wydanie testowe.
nie masz konta w serwisie? Dołącz do nas