Prokurator Generalny wniósł o uchylenie zaskarżonego orzeczenia i przekazanie sprawy Odwoławczemu Sądowi Dyscyplinarnemu do ponownego rozpoznania.
Jakich uchybień się dopuszczono
Zastępca Prokuratora Rejonowego w Pucku został obwiniony o to, że nienależycie wypełniał obowiązki służbowe związane ze sprawowaniem nadzoru nad postępowaniem dotyczącym pozbawienia życia rodzeństwa: 3-letniego Kacpra i 5-letniej Klaudii, przez rodziców zastępczych z Pucka.
Pomimo istnienia okoliczności wskazujących na istnienie przemocy w rodzinie zastępczej przydzielił on śledztwo asesorowi a nie prokuratorowi o odpowiednim doświadczeniu zawodowym. Po otrzymaniu wniosku Policji o powiadomienie Sądu Rodzinnego i Nieletnich o ustaleniach wskazujących na występowanie przemocy w rodzinie i konieczności podjęcia działań zmierzających do przeniesienia dzieci do innej rodziny, nie zlecił referentowi sprawy podjęcia działań zmierzających do zapewnienia bezpieczeństwa dzieciom. Zaniechał także zlecenia przeprowadzenia istotnych dla sprawy dowodów, w tym przesłuchania dzieci. Posiadając wiedzę o niepełnej opinii biegłego z Zakładu Medycyny Sądowej nie polecił uzyskania opinii uzupełniającej. Nie nadał także prawidłowego kierunku postępowaniu, nie określił prawidłowo jego zakresu podmiotowego i przedmiotowego, w wyniku czego nie uwzględniono prawnie chronionych interesów wszystkich małoletnich pokrzywdzonych.
Dopuszczając się tych wszystkich uchybień Zastępca Prokuratora Rejonowego w Pucku oczywiście i rażąco naruszył przepisy ustawy o prokuraturze, regulaminu wewnętrznego urzędowania powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury i wytycznych Prokuratora Generalnego dotyczących zasad postępowania powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury w zakresie przeciwdziałania przemocy w rodzinie. Tym samym dopuścił się on przewinienia służbowego określonego w art. 66 ust. 1 ustawy z 20 czerwca 1985 roku o prokuraturze (poprzednio obowiązującej).
Nieprawidłowa ocena sądu
Sąd Dyscyplinarny dla Prokuratorów przy Prokuratorze Generalnym uznał, że ocena dowodów dokonana w początkowej fazie tego śledztwa była nietrafna. Zaniechanie przeniesienia dzieci do innej rodziny zastępczej oraz zaniechanie przeprowadzenia oględzin ciała dzieci już na początkowym etapie postępowania było nietrafne, a zarazem brzemienne w skutkach – skutkowało śmiercią dzieci. Można było tego uniknąć.
