Celem przyświecającym zmianom jest "zapewnienie zachowania realnej wysokości świadczeń z ubezpieczenia społecznego przy jednoczesnym dodatkowym wsparciu świadczeniobiorców o najniższych świadczeniach."

- Pomimo  zmian idących w kierunku poprawy sytuacji osób pobierających najniższe świadczenia emerytalno-rentowe, wysokość tych świadczeń wciąż uznawana jest za niewystarczającą w odniesieniu do kosztów utrzymania - tłumaczy projektodawca,  czyli Ministerstwo Rodziny i Polityki Społecznej.

Proponuje zatem, aby w 2021 r., analogicznie jak w poprzednich latach, zmodyfikować  obecnie obowiązujące zasady waloryzacji, co miałoby polegać na podwyższeniu najniższych świadczeń odpowiednio do:

- 1250 zł w przypadku najniższej emerytury, renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy, renty rodzinnej i renty socjalnej,

- 937,50 zł w przypadku najniższej renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy,

Projekt zakłada także zastosowanie ustawowego wskaźnika waloryzacji, przy zapewnieniu minimalnej gwarantowanej podwyżki świadczenia na poziomie 50 zł.

Projektodawca chce jednak zostawić rządowi "furtkę" na wypadek, gdyby okazało się, że rzeczywisty wskaźnik waloryzacji świadczeń emerytalno-rentowych (który znany będzie dopiero w lutym 2021 r.) będzie wyższy od wskaźnika 104,16 % zapewniającego kwotę podwyżki waloryzacyjnej na poziomie 50 zł w odniesieniu do najniższych świadczeń. W takim przypadku waloryzacji świadczeń w 2021 r. dokona się rzeczywistym wskaźnikiem waloryzacji, określonym w art. 89 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Nowelizacja ustawy ma zostać przyjęta przez Radę Ministrów do końca roku.

Przypomnijmy, że wprowadzona w 2019 roku waloryzacja kwotowo-procentowa, na zasadzie pilotażu, miała zagwarantować podwyżki dla emerytów i rencistów nie mniejsze niż 70 zł. Zasady te, wprowadzone na próbę, obowiązywały również w 2020 roku. Teraz rząd chce na stałe wprowadzić waloryzację kwotowo-procentową.