Roman Giertych: mecenas opozycji i własnej kariery

„Panie mecenasie. W skali 1 do 10? Biorąc pod uwagę tolerancję Polaków dla tej władzy. Jak grubo będzie?" – spytał w poniedziałek Romana Giertycha jeden z internautów. Odpowiedź adwokata, która zyskała wielki rozgłos w mediach społecznościowych, była krótka: „11".

Roman Giertych robił wiele, by podkręcić emocje przed publikacją „taśm Kaczyńskiego" w „Gazecie Wyborczej". Szybko się okazało, że ma w tym interes. Jest mecenasem Geralda Birgfellnera, który zarzuca oszustwo prezesowi PiS. To niejedyna sprawa z politycznej najwyższej półki, którą prowadzi Giertych. Reprezentuje też bankiera Leszka Czarneckiego, który miał być korumpowany przez szefa Komisji Nadzoru Finansowego, co również zostało utrwalone na taśmach.

W ten sposób Giertych, formalnie od 12 lat znajdujący się poza polityką, w praktyce stał się pierwszoplanową postacią opozycji. Nie powinno to jednak dziwić, wszak jest osobą, która politykę ma w genach.

Potomek narodowców

Jest wnukiem Jędrzeja Giertycha, jednego z przywódców przedwojennego Stronnictwa Narodowego, a synem Macieja Giertycha, który ugrupowanie o tej nazwie zakładał w 1989 roku. Takie pochodzenie miało dla Romana Giertycha ogromne znaczenie, gdy tuż po przemianach ustrojowych zaczynał działalność polityczną. – Wśród narodowców wyjątkowo liczy się hierarchia. W naturalny sposób przenosił spuściznę przedwojennego ruchu narodowego – opowiada jeden z przyjaciół Giertycha.

– Był przygotowywany przez ojca do pełnienia ról przywódczych, pomógł mu też duży poziom pewności siebie i trzymanie ludzi na dystans – mówi Krzysztof Bosak, były poseł LPR, a obecnie jeden z liderów Ruchu Narodowego. – Gdy zaczynał studia na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, istniało już tam środowisko narodowe. Przez Giertycha zostało sformalizowane pod postacią reaktywowanej Młodzieży Wszechpolskiej – dodaje.

Wszechpolacy zaczęli słynąć ze skrajnie prawicowych poglądów, a Giertych w 2001 roku po raz pierwszy został posłem z Ligi Polskich Rodzin. W tamtym okresie Liga cieszyła się protekcją o. Tadeusza Rydzyka. Kiedy zakonnik w 2005 roku przerzucił poparcie na PiS, skończyła się dobra passa partii i jej prezesa.

W 2006 roku Giertych został co prawda wicepremierem i ministrem edukacji w koalicyjnym rządzie PiS z LPR i Samoobroną, ale tylko po to, by rok później wraz z partią wypaść z polityki.

Wcześniej jako minister edukacji zasłynął m.in. z wyrzucenia z listy lektur szkolnych rzekomo propagującego homoseksualizm Gombrowicza oraz zakwestionowaną przez Trybunał Konstytucyjny amnestią dla osób, które nie zdały matury.

Na życiowym zakręcie

Gdy w 2007 roku ogłosił, że otwiera kancelarię adwokacką, mógł więc poczuć, jakby znalazł się na życiowym zakręcie. – Teoretycznie adwokatem był już, zanim wszedł do polityki, jednak w praktyce zaczynał od zera. Nie miał doświadczenia, klientów, za to regularnie prześladowały go tabloidy – opowiada jeden z przyjaciół Giertycha. Dodaje, że był tak nielubiany w sądach, że o pomoc w wyciągnięciu niektórych informacji prosił znajomych dziennikarzy.

Okres smuty długo nie potrwał. Giertych stosunkowo szybko lokalik swojej kancelarii na warszawskim Nowym Mieście zamienił na wystawną kamienicę przy Nowym Świecie. Przyjmuje w eleganckim gabinecie na końcu amfilady, przedzielonej szklanymi drzwiami.

Gdy odchodził z polityki, miał niewielki dom i obciążoną hipotekę, a dziś jest właścicielem mercedesa i willi pod Warszawą, gdzie urządza przyjęcia z udziałem ludzi z pierwszych stron gazet.