Naczelny Sąd Administracyjny wydał ważny wyrok dla rodziców dzieci z niepełnosprawnością. Nie zgodził się, że w każdym przypadku czesne za pobyt pociechy w prywatnym przedszkolu terapeutycznym daje prawo do ulgi rehabilitacyjnej.
Sprawa dotyczyła matki dziecka z autyzmem. We wniosku o interpretację kobieta wyjaśniła, że jej synowi zostało wydane orzeczenie o niepełnosprawności. Chłopiec ma również orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego. Podkreśliła, że chodzi do prywatnego specjalistycznego przedszkola terapeutycznego, w którym prowadzone są różnego rodzaju terapie wynikające z orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego. Uczęszcza także na dodatkowe zajęcia, m.in. dogoterapię.
Czytaj także:
Podatniczka uważała, że wydatki ponoszone na czesne w prywatnym przedszkolu terapeutycznym, w którym oprócz terapii prowadzone są także dodatkowe zajęcia, ma prawo odliczyć jako ulgę rehabilitacyjną. W jej ocenie dotyczy to także wydatków związanych z używaniem auta, którego współwłaścicielem jest tylko jej mąż, a którym ona wozi dziecko do przedszkola i na terapię dodatkową.
Fiskus potwierdził możliwości odliczenia, ale tylko jeśli chodzi o wydatki na zabiegi rehabilitacyjne. W pozostałym zakresie ulgi odmówił.
Z tym nie zgodził się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie. W jego ocenie specjalistyczne przedszkole terapeutyczne ma charakter zakładu rehabilitacji leczniczej i odpłatność za nie daje podstawę do odliczenia. Potwierdził prawo do ulgi także za używanie auta.
Ostatecznie jednak spór wygrał fiskus. Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego sam fakt, że określony podmiot wykonuje usługę, którą można zaklasyfikować jako rodzaj świadczenia zdrowotnego, w tym usługę rehabilitacji, nie oznacza, że posiada on status zakładu rehabilitacji leczniczej w rozumieniu ustawy o działalności leczniczej, a w konsekwencji także w rozumieniu art. 26 ust. 7a pkt 6 ustawy o PIT.
Odliczeniu od dochodu mogą podlegać wydatki poniesione za pobyt w placówce zarejestrowanej jako zakład rehabilitacji leczniczej. Podatniczka nie udzieliła jednak żadnej informacji potwierdzającej, że przedszkole jej syna było wpisane do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą. Fiskus więc nie miał podstaw do uznania, że czesne jest w istocie opłatą za pobyt w zakładzie rehabilitacji leczniczej.
Co do wydatków na auto NSA przypomniał, że jednym z warunków odliczenia jest to, aby osoba niepełnosprawna bądź osoba mająca ją na utrzymaniu była właścicielem lub współwłaścicielem samochodu. A samochód, którym matka dowozi syna na zabiegi, nie stanowił jej własności ani współwłasności. Wyrok jest prawomocny.
Sygnatura akt: II FSK 1338/18.
